Uprawa Porów W Okolicach Petersburga

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Por (Allium porrum) - smaczny i zdrowy

Pory są obecnie szeroko rozpowszechnione na całym świecie. Do tej pory jego dzikie formy występują na północnym wybrzeżu Afryki, na niektórych wyspach Morza Śródziemnego, w Hiszpanii, Włoszech, Grecji i Syrii, a także na Bałkanach, w Azji Mniejszej i na Kaukazie. W kulturze por jest znany od czasów starożytnych.

Pory używają liści i fałszywej żarówki - nogi do jedzenia. To cenne warzywo o wartości dietetycznej. Nie ma ostrego zapachu, ma delikatniejszy aromat, a smak subtelniejszy niż cebuli.

Jako roślina spożywcza i lecznicza była uprawiana w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. Starożytni Egipcjanie jedli pory jako przystawkę do mięsa lub jedzono na surowo z chlebem. Był tak ceniony w Egipcie, że faraon Cheops nagradzał swoich szczególnie zasłużonych bliskich współpracowników wiązkami porów. Pliniusz Starszy w swoich pismach wspomina o porze jako o roślinie zapożyczonej przez Greków i Rzymian od starożytnych Egipcjan.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Rzymianie kochali tę cebulę tak bardzo, że ogrody, w których rosła, otrzymały specjalną nazwę - „porrinae”. Był używany jako roślina lecznicza przez starożytnego greckiego lekarza Hipokratesa (VI-V w pne). Cesarz rzymski Neron używał jej liści do leczenia strun głosowych: w niektóre dni jadł wyłącznie por, doprawiając go oliwą z oliwek. Naukowiec i lekarz Awicenna, który mieszkał w Azji Środkowej, zaliczył por do roślin leczniczych. W swojej pracy "Canon of Medicine" (XI w.) Opisuje metody leczenia brodawek, owrzodzeń na ciele, krwawień z nosa, astmy, krwawej biegunki itp.

Obecnie kultura pora jest szeroko rozpowszechniona w Europie Zachodniej, Afryce Północnej, Azji Zachodniej, Indiach, Indonezji, Malezji, Ameryce Północnej i Południowej oraz Australii. Uprawiamy ją głównie na południu europejskiej części Rosji, na Kaukazie iw Azji Środkowej. Na północnym zachodzie iw strefie nieczernozemskiej Rosji uprawiany jest w niewielkich ilościach w domkach osobistych i letniskowych, a także w gospodarstwach rolnych.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Cechy wzrostu i rozwoju

Możesz go używać do jedzenia na dowolnym etapie rozwoju. Por to roślina dwuletnia. W pierwszym roku tworzy potężną sztuczną cebulkę, składającą się z pogrubionych podstaw liści pokrytych 1-2 błoniastymi łuskami, wybieloną częścią, która jest nazywana „nogą”. Wielkość fałszywej cebulki zależy od cech odmianowych, zwykle osiąga wysokość 10-20 cm i średnicę 2-7 cm. W środku cebulki, pod 2-3 soczystymi zamkniętymi łuskami, znajdują się 2 (czasami 3) pąki, z których jeden jest wegetatywny, a drugi generatywny. Podstawy liści przechodzą w fałszywą łodygę, utworzoną przez cienkie osłonki liści, szczelnie zakrywające się i zamieniające się w liść. Fałszywa łodyga jest jasnozielona, a żarówka jest biała. Wysokość fałszywej łodygi jest cechą odmianową i wynosi od 8 do 80 cm.

Pory mają płaskie, częściowo złożone liście wzdłuż środkowej żyły, zwykle ciemnozielone, z silnym woskowym nalotem. Szerokość i długość liści porów zależą zarówno od odmiany, jak i warunków wzrostu tej rośliny i osiągają z reguły w najszerszej części 3-10 cm, a długość 25-60 cm. fałszywa łodyga w ogólnie wachlarzowaty sposób. Liczba liści waha się od 6 do 15.

Strzała kwiatowa jest wydłużona, z dużą liczbą naczyń przewodzących, prostych, bez obrzęków, zwykle o wysokości 1,2-1,6 m. Kwiatostan to prosty kulisty parasol o średnicy do 10-25 cm, w którym na trzech poziomach umieszczonych jest 600-800 kwiatów bzu lub bieli. Jeśli strzała jest uszkodzona lub w innych niekorzystnych warunkach, na przykład podczas suszy, na dnie tworzy się 3-8 srebrzystobiałych cebulek (cebul perłowych). Sadzone cebule te wytwarzają rośliny charakterystyczne dla pierwszego roku życia porów.

Pory charakteryzują się zwiększoną skłonnością do rozmnażania wegetatywnego. Często można zaobserwować tworzenie się pęcherzyków powietrza w kwiatostanie. Wytwarzają te same rośliny, co przy uprawie z nasion. Ponadto pierwsze dwa liście, podobnie jak w przypadku uprawy z nasion, są rurkowate.

Wymagania dotyczące warunków wzrostu

Por to roślina odporna na zimno. Chociaż sadzonki nie znoszą mrozu, ukorzenione rośliny dobrze zimują pod głębokim śniegiem. Przy uprawie w warunkach wysokich temperatur kumulacja zielonej masy jest opóźniona, a intensywny wzrost rozpoczyna się dopiero przy nadejściu niższych temperatur - późnym latem - wczesną jesienią.

Postać: 1. Leek Carantana

Rośliny por są światłolubne, do rozwoju potrzebują długich godzin dziennych. Należy zaznaczyć, że bardzo silnie reagują na jego długość. W warunkach krótkich godzin dziennych silnie się rozgałęzia i tworzy do 26 gałęzi, natomiast w dniu długim - 1-5.

Pory są wrażliwe na wilgotność gleby. Potrzebuje tyle wilgoci, co kapusta. W określonych okresach rozwoju dobrze znosi nadmiar wilgoci.

Ze wszystkich istniejących jadalnych gatunków porów szczególnie potrzebuje żyznych, dobrze uprawianych i bogatych w organiczne gleby. Stosowanie obornika bezpośrednio pod porem poprawia jego wzrost oraz znacznie zwiększa plon i jakość nogi, ale nadmiar azotu zmniejsza bezpieczeństwo roślin w rowie. Najlepsze do tego gleby są wilgotne gliniaste i zalewowe, piaszczyste i ciężkie gliniaste nie są odpowiednie. Ta cebula absolutnie nie toleruje nawet bardzo lekko kwaśnych gleb. Rośliny stają się słabe, mają twarde liście, zły smak.

Odmiany

Północnoeuropejskie: Karantansky (patrz ryc. 1), Sizokryl, Brabant, Elephant i inne - bardziej wczesne dojrzewanie, z krótką (8-15 cm) łodygą, zwarty układ ciemnozielonych liści z silnym woskowym nalotem, dobrze zachowany w okres jesienno-zimowy zakopany w magazynach, a zimą z umiarkowanymi mrozami - w ziemi. Z nowo wydzielonych w tym samym czasie są gotowe do sprzątania: Asgeos, Bandit, Bastion, Ginka, Kazimir, Kamus, Merlin, Premier, Pandora, Tango; najwcześniejsze: Vesta, Goliath, Jolant, Kilima, Lancelot.

Odmiany południowe: bułgarskie (patrz ryc. 2) i inne - późniejsze, mają wydłużoną (do 50-80 cm) łodygę, rzadki układ liści, jasny kolor i słaby woskowy nalot.

Cechy rosnących porów

Postać: 2. Por bułgarski

Wszystkie odmiany tej cebuli dojrzewają stosunkowo późno. Najwcześniejsze są gotowe do zbioru 90-100 dni po wykiełkowaniu, więc uprawia się je tylko w sadzonkach. Nasiona porów wysiewa się na sadzonki w połowie i pod koniec marca w skrzynkach nasiennych lub na rabatach w szklarni w rowkach w odległości 6-10 cm w ilości 13-15 g nasion na 1 m². Sadzonki pojawiają się powoli, dlatego lepiej siać z kolczastymi nasionami. Sadzonki powinny mieć 50-60 dni. Sadzonki pora uprawia się w taki sam sposób jak cebulę.

Pory umieszcza się na świeżym oborniku (6-10 kg / m²) lub próchnicy (4-5 kg / m²). Możesz go wyhodować w drugim roku po zastosowaniu nawozów organicznych. Dobrze jest umieścić go po wczesnych warzywach, pod które zastosowano obornik. Przy braku nawozów organicznych humus lub kompost jest wprowadzany do rowków wykonanych do sadzenia sadzonek. Oprócz nawozów organicznych 1 m? zrobić 20-30 g azotanu amonu, 30-40 g superfosfatu i 15-25 g chlorku potasu. Por bardzo drenuje glebę, ale po jej zebraniu staje się luźna.

W północno-zachodniej Rosji por uprawia się na grzbietach lub grzbietach. Sadzonki sadzi się w drugiej połowie maja, najpóźniej do 5 czerwca, najlepiej przy pochmurnej pogodzie lub po deszczu. Wskazane jest lądowanie w godzinach popołudniowych. Na redlinach rzędy układa się co 45 cm lub za pomocą dwurzędowych tasiemek (50 + 20): 2 cm. Na redlinach można układać w czterech rzędach z odstępem między rzędami 25 cm lub dwoma dwurzędowe wstążki wzdłuż łóżka. Przed sadzeniem sadzonki pora są obficie podlewane, a liście obcinane o 1 / 2-1 / 3 długości. Możesz również lekko przyciąć korzenie, jeśli są bardzo długie.

Sadzonki sadzi się o 1-1,5 cm głębiej niż rosły, po 8-12 cm z rzędu. Na glebach żyznych, dobrze nawożonych sadzonki można sadzić zagęszczone tak, aby w lipcu-sierpniu dzięki przerzedzeniu przez jedną roślinę można było uzyskać wczesną produkcję. Pozostałe pory rosną do 10-15 października.

Przed sadzeniem bruzdy są dokładnie podlewane do stanu papkowatego, sadzonki układa się w nich, lekko wciskając w nie rośliny, a następnie uszczelnia się je najpierw wilgotną, a następnie suchą glebą. Konieczne jest upewnienie się, że korzenie nie wyginają się do góry podczas sadzenia. Takie rośliny będą zahamowane i skarłowaciałe. Po posadzeniu możliwe jest ściółkowanie rowków torfem lub humusem warstwą 1-1,5 cm, co zapobiegnie tworzeniu się skorupy i wysychaniu gleby.

Nie później niż tydzień po posadzeniu sadzonek należy poluzować odstępy między rzędami, które zostały ubite podczas sadzenia. Przy uprawie porów należy systematycznie poluzować nawy, utrzymywać glebę w dostatecznie wilgotnym stanie, zwalczać chwasty i wykonać 2-3 opatrunki wierzchnie.

Pierwsze karmienie można wykonać nawozami organicznymi (dziewanna 1:10 lub gnojowica 1: 3). Wszystkie opatrunki można wykonać tylko z nawozami mineralnymi (wg na 1 m2.): Saletra amonowa - 50, superfosfat - 100 i chlorek potasu - 30 (podzielone 2-3 razy) lub dodać 50-80 g nitrofosforanu. W trakcie wzrostu rośliny należy wyrzucać 2-3 razy, aby uzyskać większe wybielone nogi. Po wyschnięciu poprawia się ich smak.

Pory zbierane są w miarę potrzeb - od sierpnia do września. Rośliny przeznaczone do świeżego spożycia wykopuje się, strząsa z ziemi i ściąga korzenie. Pory przeznaczone do długotrwałego przechowywania należy zbierać ostrożnie, aby nie uszkodzić liści podczas transportu. Do czasu zbioru temperatura w magazynie powinna spaść do + 3 ° C. Rośliny dodaje się w rzędach co 10-12 cm, w rzędzie ustawia się blisko siebie pod kątem 50-60 °. Pory są przechowywane w temperaturze około 0 ° C i wilgotności powietrza 80-85% do kwietnia. Wydajność porów w otwartym terenie regionu Leningradu wynosi od 3-4 do 10 kg / m².

Przeczytaj część 2: Por - cenna żywność i roślina lecznicza →

Przeczytaj także:

Praktyczne wskazówki dotyczące uprawy porów