Biologiczne Cechy Cebuli

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Uprawa cebuli w regionie północno-zachodnim

Cebula należy do rodziny cebul. Jest to roślina dwuletnia.

W pierwszym roku tworzy cebulkę, w której gromadzą się rezerwowe składniki odżywcze, aw drugim roku z cebulki powstaje roślina kwitnąca, dająca nasiona. W warunkach Strefy Non-Chernozem rośliny cebuli dają nasiona z reguły dopiero w trzecim roku, aw amatorskiej uprawie warzyw trudno jest uzyskać nasiona wysokiej jakości.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Co to jest cebula

Nasiona cebuli mają nieregularny trójkątny kształt i są pokryte czarną twardą skorupką. 1 g zawiera 250-400 sztuk. Kiełkują powoli. Podczas siewu w glebie wiosną - tylko w 10-16 dniu, w niekorzystnych warunkach temperatury i wilgotności gleby, pędy cebuli pojawiają się dopiero po 20-30 dniach. Sadzonki mają kształt pętli utworzonej przez liścienie i hipokotylonowate kolano, którego część jest zanurzona w ziemi. Jeśli siew odbywa się na ciężkiej lub pływającej, chrupiącej glebie lub nasiona są bardzo głęboko posadzone, to na powierzchni może nie znajdować się rozłożony liścień, ale korzeń. Takie rośliny umierają.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Początkowo cebula rozwija się bardzo wolno. Wraz z pojawieniem się pierwszego prawdziwego liścia liścień obumiera, a plony w tym czasie wyglądają na żółte. Jest to naturalne zjawisko i nie należy się go bać. System korzeniowy cebuli jest słabo rozwinięty. Korzenie są żylaste, słabo rozgałęzione, pokryte dużą ilością najdelikatniejszych włośników, które po wykopaniu roślin tracą jędrność i szybko wysychają. Większość korzeni znajduje się na głębokości 5-20 cm.

Postać: 1. Struktura cebuli

Na rys. 1 przedstawia wygląd rośliny, a także kwiatostan, kwiat, owoce i nasiona cebuli. Liście cebuli są rurkowate, pokryte woskowym nalotem. Podstawa liścia pokrywa nerkę i część łodygi, na której się rozwinął. Każdy następny liść pojawia się wewnątrz poprzedniego i pozostawia go na określonej wysokości, tworząc przy osłonkach „fałszywą łodygę”.

Po wzroście 8-10 liści zaczynają się odkładać składniki odżywcze, w wyniku czego osłonki liści stopniowo gęstnieją, tworząc łuski cebul. Najsilniejsze zgrubienie występuje na środku pochwy liścia. Gdy cebulka rośnie i formuje się, liście obumierają, a wraz z nimi obumierają osłonki. Stopniowo wysychając, tworzą cienką szyjkę żarówki.

Postać: 2. Rozwój cebuli

Na rys. 2 przedstawia rozwój cebuli od kiełkowania do dojrzewania nasion. Im wcześniej szyja wysycha, tym lepiej dojrzewa cebulka. Jeśli nie dojrzał, jest źle przechowywany. Cebula jest dobrze wyrażona, pokryta 2-3 warstwami suchych łusek, które w zależności od odmiany mogą mieć różne kolory.

Wewnątrz cebulki, na dole, rozwijają się pąki wegetatywne i kwiatowe, z których później rozwijają się nowe cebulki lub szypułki (strzały) z kwiatostanami.

Stół. Normy branżowe dotyczące zestawów do cebuli i szczypiec do cebuli

W zależności od liczby pąków wegetatywnych, cebula może być mała lub wielopączkowa. Pączkowanie jest również cechą odmianową cebuli. Liczba pąków wegetatywnych określa małe lub wiele pąków cebuli. Cebule o średnicy większej niż 4 cm są uważane za rzepę.

Małe cebule odmian o małych zagnieżdżeniach są podzielone na 3 grupy, odmiany średnio i wielogniazdowe - na 4 grupy. Cebula i szczypce muszą spełniać wymagania podane w tabeli. 3. Małe zbiory o średnicy poniżej 1 cm nazywane są dzikim owsem. Mogą kupować tylko w miesiącach wiosennych, ponieważ trudniej jest je uratować.

Postać: 3. Wymagania cebuli do optymalnej temperatury w różnych fazach wzrostu i rozwoju

Cebula jest rośliną odporną na zimno. Z łatwością toleruje oziębienia wiosenne, ale w fazie zapętlenia sadzonki mogą umrzeć w temperaturze -2 … -3 ° C. Chociaż prawdziwe liście tolerują mrozy do -3 … -6 ° C, wierzchołki liści żółkną i obumierają. Optymalna temperatura tworzenia liści wynosi + 15 … + 20 ° С. Gdy cebulki są przechowywane w temperaturze około 7-10 (do 15) ° C, tworzą się w nich pąki kwiatowe, a wiosną pojawiają się strzały.

Rośliny cebuli są w stanie wytrzymać ciepło powyżej 35 ° C, chociaż wysoka temperatura hamuje wzrost liści i przyspiesza dojrzewanie cebul. Ich najszybsze tworzenie następuje w temperaturze 20-25 ° C (rys. 3). Ukorzenione cebulki z powodzeniem zimują na otwartym polu.

Postać: 4. Wymagania dotyczące cebuli do oświetlenia i długości godzin dziennych

Cebula to roślina kochająca światło. Słabe światło opóźni tworzenie się żarówek. Uformowanie cebul odmian północnych i środkowych zajmuje długi dzień (15-17 godzin). Jeśli siew jest późny, tworzenie cebul zostaje przesunięte na krótszy dzień.

W tych warunkach okres formowania się bulw wydłuża się lub nie powstają one wcale, gdyż krótki dzień, niska temperatura i wysoka wilgotność gleby sprzyjają wzrostowi liści i wydłużają okres wegetacji bez wybrzuszania. Odmiany południowe lepiej dojrzewają w krótkie dni, a wydłużenie dnia prowadzi tylko do intensywnego wzrostu liści (ryc. 4).

Postać: 5. Wymagania dotyczące wilgoci cebuli w różnych fazach wzrostu i rozwoju

Cebula jest bardzo wrażliwa na wilgoć (ryc. 5). Gleby muszą być wystarczająco wilgotne, ponieważ cebula nie rośnie na glebach suchych. W pierwszych 2-3 tygodniach po siewie i 2-3 tygodnie po wykiełkowaniu, podczas aktywnego wzrostu systemu korzeniowego, cebulę należy podlewać.

W drugiej połowie lata - koniec lipca - początek sierpnia - cebula potrzebuje suchej i gorącej pogody. Podczas sadzenia cebul jest mniej wymagająca w warunkach wzrostu niż podczas uprawy z nasion, ponieważ cebulka ma rezerwę wilgoci dla początkowego wzrostu korzeni i liści. Cebula nie toleruje podlewania gleby.

Najlepsze do cebuli są bogate w materię organiczną, gleby lekko gliniaste i piaszczysto-gliniaste. Cebula dobrze rośnie na glebach zalewowych i osuszonych torfowiskach, ale jej dojrzewanie jest opóźnione. Ciężkie gleby gliniaste nie są do tego przystosowane, szczególnie podczas siewu z nasionami, ponieważ tworzy się na nich skorupa, która zapobiega pojawianiu się sadzonek.

Cebula ma słaby system korzeniowy, dlatego jest bardzo wymagająca w diecie. Na kwaśnych, pływających glebach ma małe jasnozielone liście z żółtymi wierzchołkami. Takie rośliny w warunkach północno-zachodniej Rosji są wcześniej dotknięte mączniakiem rzekomym i bardziej cierpią na choroby.

Wapnowanie gleby sprzyja rozwojowi korzeni, poprawia przyswajalność fosforu, siarki, boru i miedzi. Przy braku wapnia liście cebuli obumierają, a ostatecznie rośliny obumierają. Terminowe stosowanie wapna wspomaga ich wzrost. Stosowanie obornika bezpośrednio pod cebulą jest niewłaściwe, ponieważ powoduje to zwiększony wzrost masy wegetatywnej i opóźnia dojrzewanie cebul.

Przy wystarczającej ilości azotu liście stają się ciemnozielone i mają mocną woskową powłokę. Przy nadmiarze azotu wydłuża się okres wegetacji, zmniejsza się plon cebul, zwiększa się masa wegetatywna, spada zawartość cukru, zwiększa się ilość wody w tkankach, stają się one kruche, a stosowanie nawadniania powoduje spadek waga jednej rośliny, całkowity plon i opóźnienie dojrzewania cebuli.

Ostry brak azotu w glebie obniża zawartość tego pierwiastka w roślinie, ograniczając jej wzrost i produktywność, natomiast zwiększa się zawartość suchej masy, cukrów i witaminy C. Rośliny rozwijają się słabo, z jasnozielonymi liśćmi. Nawozy azotowe najlepiej aplikować pod cebulę w kilku etapach i wtedy, gdy roślina tego najbardziej potrzebuje, tj. w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego.

Fosfor jest jednym ze składników białkowych komórek i tkanek, przyspiesza rozwój i dojrzewanie roślin, tworzenie cebul, zwiększa odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe: niskie temperatury, mróz, zwiększa odporność na choroby grzybowe, sprzyja szybkiemu wzrostowi korzeni, szczególnie we wczesnych fazach wzrostu równoważy działanie nadmiaru azotu. Bez fosforu azot nie jest asymilowany, zwłaszcza jeśli w glebie jest go za mało, dlatego brak fosforu powoduje głód azotu.

Rośliny potrzebują nawozów potasowych do fotosyntezy. Potas zwiększa zawartość suchej masy. Przy jego braku wzrost i produktywność są ograniczone. Niedobór potasu prowadzi do stopniowej obumierania liści. Przede wszystkim rośliny potrzebują go w drugiej połowie rozwoju. Zastosowanie siarczanu magnezu i siarczanu manganu zwiększa plon cebuli.

Miedź i cynk przyczyniają się do wzrostu tempa wzrostu liści i zawartości chlorofilu. Są niezbędne dla cebuli na samym początku rozwoju.

Liście cebuli gromadzą więcej azotu i potasu, cebulki - fosfor. Zauważa się, że zwiększenie dawki jednego ze składników pokarmowych prowadzi do intensywnego wzrostu aparatu liściowego ze szkodą dla plonu cebul. Poszczególne składniki odżywcze mają różny wpływ na skład chemiczny cebuli. Zwiększenie dawki potasu zwiększa zawartość disacharydów, a ostry smak (pochodzący z glikozydów) wzrasta pod wpływem azotu. Nawozy chlorkowe obniżają poziom olejków eterycznych i glikozydów.

Pod wpływem siarki wzrasta zawartość olejku eterycznego. Stosowanie nawozów azotowych na glebach bielicowych zwiększa zawartość witamin B1, B2, B6 w cebuli zielonej. Pod wpływem rosnących dawek azotu i magnezu wzrasta zawartość karotenu. Potas pomaga zwiększyć zawartość kwasu askorbinowego w cebuli.

Przeczytaj następną część. „Ciekawe odmiany cebuli” →

Wszystkie części artykułu „Uprawa cebuli w regionie północno-zachodnim”

• Część 1. Charakterystyka biologiczna cebuli
• Część 2. Ciekawe odmiany cebuli
• Część 3. Przygotowanie gleby do sadzenia cebuli
• Część 4. Uprawa cebuli przez zestaw
• Część 5. Uprawa cebuli z nasion
• Część 6. Rozmnażanie wegetatywne cebuli
• Część 7. Uprawa zielonej cebuli