Co Robić Dla Ogrodnika I Ogrodnika We Wrześniu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Głównym zmartwieniem ogrodników we wrześniu jest zbiory bez strat

Główne obawy ogrodników i ogrodników w tym miesiącu dotyczą zbioru plonów uprawianych na osobistej działce i układania ich do długotrwałego przechowywania w przetworzonej lub świeżej postaci. Ponadto we wrześniu byliny zaczynają przygotowywać się do zimowania i potrzebują w tym pomocy, aby mogły wtedy przetrwać zimną porę roku.

Obecny sezon wegetacyjny był trudny zarówno dla roślin, jak i dla właścicieli terenów. Pogoda w maju i na początku czerwca była chłodniejsza, niż obserwujemy przez ostatnie dziesięć lat. Opóźnienie z nadejściem ciepła do połowy czerwca sięgało już około 2-2,5 tygodnia, co mogło wpłynąć na rozwój i późniejsze dojrzewanie plonu roślin uprawnych. Dni z ciepłą pogodą, które utrzymywały się od połowy czerwca, stopniowo zmieniały się w niezwykle długie lipcowe upały z raczej, niestety, rzadkimi deszczami, które nie były w stanie zapewnić roślinom dostatecznej wilgoci. Niedobór wilgoci był szczególnie wrażliwy na lekkich glebach piaszczystych oraz na terenach położonych wyżej.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Wielu ogrodników musiało poświęcić dużo czasu i energii na podlewanie warzyw i jagód. Oczywiście, gdyby była woda do nawadniania, ponieważ wiele ogrodów w ich ogrodach wyschło.

Lipcowe upały sprawiły, że suma temperatur efektywnych w naszym regionie „podniosła się” do średniorocznego wskaźnika. Ale wysoka suchość powietrza spowodowała silne odparowanie wody z liści roślin, podczas gdy system korzeniowy nie mógł tego zapewnić ze względu na brak wilgoci w glebie. Wiadomo jednak, że bardzo niska wilgotność powietrza i upały, nawet przy wystarczającej ilości wilgoci w glebie, silnie wpływają np. Na plon ziemniaków - spada on o 30-40%, zwłaszcza jeśli spadają na okres jego kwitnienia i akumulacji masy bulwiastej. Najprawdopodobniej podobną sytuację odnotowano w przypadku wszystkich innych upraw, które tworzą zbiory w glebie.

Uprawy owoców i jagód zaczęły odczuwać poważny niedobór wilgoci w glebie pod koniec lipca - na początku sierpnia, jeśli działki nie znajdowały się na nizinach, ponieważ niewielkie nocne deszcze nie zawsze były w stanie nasycić glebę wilgocią. Na obszarach nizinnych, w wyniku powolnego parowania wilgoci w zimnym maju oraz w wyniku czerwcowych ulewnych deszczy, wytworzyło się pewne źródło wody. Nawiasem mówiąc, te opady w pierwszej połowie czerwca spowodowały uszkodzenie kiełkujących ziemniaków i ich kiełków wychodzących na powierzchnię, powodując uduszenie i gnicie bulw w glebie tych ogrodników, którzy sadzili ją 20 maja, ponieważ powinno być w naszym klimacie.

Wszystkie te „kataklizmy” pogodowe mogły wpłynąć na dojrzewanie plonów, ponieważ przez cały sezon wegetacyjny pogoda zdawała się pędzić „z jednej skrajności w drugą”, ale do dziesiątego września ponownie zbliżyliśmy się do ciepła, ogólnie rzecz biorąc, do średniego wskaźnika rocznego.

Od końca pierwszej dekady września rozpoczyna się aktywny zbiór owoców większości jesiennych odmian zbóż (jabłka i gruszki) oraz jagód aronii. Chcę przypomnieć, że owoce są ostrożnie usuwane z drzew, bez strząsania ich lub zrzucania z gałęzi, ponieważ po otrzymaniu uszkodzeń mechanicznych nie są przechowywane, aw miejscach, w których są zranione, zaczynają gnić i szybko się psują. Zbieranie jabłek i gruszek (zwłaszcza z wysokich drzew) odbywa się najczęściej przy użyciu długich drabin lub specjalnych tzw. „Zbieraczy owoców”. Owoce są usuwane z gałęzi, aby palcami nie robić na ich powierzchni wgnieceń. Przede wszystkim próbują je oderwać, nie uszkadzając samej gałęzi; podczas odrywania łodyga jest jednocześnie skręcona. Według ekspertów lepiej jest usuwać owoce całą łodygą: wtedy jabłka i gruszki są przechowywane znacznie skuteczniej niż bez łodygi. Najbardziej optymalnymi dniami na zbieranie jabłek i gruszek są dni z suchą pogodą, które są usuwane, gdy tylko wyschnie rosa. Należy pamiętać, że owoce, które spadły na ziemię, należy natychmiast wykorzystać na żywność lub poddać obróbce.

Jabłka i gruszki, które zamierzasz wysłać do długoterminowego przechowywania, należy bardzo dokładnie zbadać, identyfikując owoce z uszkodzeniami mechanicznymi. Dobre owoce nie powinny mieć uszkodzeń skórki z zgnilizną owoców, w przeciwnym razie nie będą przechowywane, nawet jeśli choroba będzie widoczna tylko w postaci ledwo zauważalnych kropek. Owoce chore na tę zgniliznę są zwykle zakopywane w ziemi na głębokość co najmniej pół metra.

Wobec niewielkich plamek parcha, które mogą pojawić się na owocach już w połowie lipca, ogrodnik nadal ma nadzieję na udane przechowywanie swoich produktów przez jakiś czas, ale nie należy go zbyt długo zwlekać. Ważne jest, aby suszyć owoce z takim objawem parcha przez 2-3 dni w pomieszczeniu przed ułożeniem ich na zimę. Niemniej jednak wskazane jest wysyłanie owoców z nienaruszoną skórką do przechowywania i tylko w przypadku braku zbiorów, powinniśmy zaniedbać słabą porażkę parcha produktów roślinnych.

Eksperci zdecydowanie odradzają wysyłanie do długoterminowego przechowywania jabłek i gruszek, które mają widoczne uszkodzenia powierzchni typowe dla gąsienic ćmy i liścia. Jest wysoce prawdopodobne, że takie szkodniki mogą nadal zawierać te szkodniki, które podczas przechowywania będą nadal żerować i dalej niszczyć miazgę. Robaki należy głęboko zakopać lub przesłać do przetworzenia.

Przy ciepłej pogodzie w pierwszej połowie września, do końca miesiąca, może dojść do przemijającej dojrzałości wielu zimowych (średnio późnych i późnych okresów dojrzewania) odmian ziarnkowych. Czasami ogrodnicy mają ochotę (zwłaszcza przy dobrych zbiorach), aby dłużej zachować świeżość jabłek. W tym celu część z nich pobiera z powierzchni dobre owoce, nieuszkodzone mechanicznie, na zewnątrz zdrowe i czyste, i zanurza je w 5% wodnym roztworze wosku, do rozpuszczenia na gorąco (do 60-70 ° C) woda.

Niektórzy ogrodnicy konserwują jabłka. Oczywiście uszkodzone owoce i owoce, nawet z małymi plamkami zgnilizny, na przykład jabłkami, nie są używane do konserw, nawet jeśli ich miąższ jest dokładnie oczyszczony ze zgniłej masy.

Podczas obróbki cieplnej przestrzegane są wszystkie zalecane zasady, unikając nadmiernego wzrostu temperatury. Zdaniem praktyków dodatek kwasu askorbinowego (5 g / kg surowca) do konserw nie tylko poprawia walory smakowe produktu, ale także w znacznym stopniu zachowuje dobry wygląd i wartości odżywcze tych preparatów.

Podczas konserwowania należy zwrócić uwagę na dojrzałość jabłek, ponieważ nie wszystkie odmiany jabłek nadają się do tego przetwarzania. Niektóre z nich lepiej nadają się do kompotów, na przykład Brown nowy, zwykły Antonovka, Melba, Jesienne paski, Papirovka, Sinap Orlovsky. Kompoty są doskonałe, jeśli są zrobione z jabłek z lekką kwaskowatością, bez zabarwienia powłokowego lub lekko zabarwione. W każdym razie owoce powinny być dojrzałe, ale nie przejrzałe.

Inne odmiany są bardzo odpowiednie do robienia z nich dżemu. Taki dżem jest chwalony, jeśli jest wytwarzany z jabłek takich odmian jak Spartan, Brązowe paski, Biały anyż, Babushkino, Jesienne Paski, Pepin szafran i Renet Chernenko. Przygotowanie soku jabłkowego praktykowane jest (wtedy lepiej smakuje) z odmian charakteryzujących się umiarkowaną kwasowością i wystarczającym procentem cukru - zwykła Antonówka, Melba, szafran Pepin, Lobo, Bessemyanka Michurinskaya i Zhigulevskoe. Aby poprawić smak kompotów, niektórzy praktykujący mieszają zbyt kwaśne soki jabłkowe z sokiem gruszkowym, łącząc je w różnych proporcjach.

Możesz spróbować gotować marynowane jabłka, ponieważ witaminy i węglowodany są dobrze zachowane w takich produktach, związki organiczne nie są niszczone. W tym celu preferowane są jabłka dojrzewające jesienią i zimą, charakteryzujące się słodko-kwaśnym smakiem i gęstą białą lub kremową miazgą. Wśród odmian jabłek nadających się do sikania są nazywane ananasem Borovinka, brązowym w paski, białym Antonovką, Sinap Orlovsky, jesiennym paskiem i szafranem Pepin.

Najdogodniejszymi pojemnikami do zwilżania owoców są szklane butelki z szerokim otworem, dębowe beczki (o pojemności 25 litrów), emaliowane miski i garnki. Przed ułożeniem owoce są dokładnie myte i sortowane. Układa się je w gęstych rzędach w pojemnikach, których dno i ściany pokryte są słomą żytnią, uprzednio wyparzoną gorącą wodą. Za pomocą tej słomy przesuwa się również każdy rząd jabłek. Jeśli używasz małych pojemników, zamiast słomy możesz wziąć liście czarnej porzeczki, dodając do smaku kilka gałązek mięty i estragonu. Następnie jabłka wlewa się specjalnym roztworem składającym się z 300 g cukru, 100 g soli i 100 g mąki żytniej lub słodu (na bazie 10 litrów gorącej wody).

Praktycy zalecają posypanie wierzchniej warstwy materiału do pakowania niewielką warstwą proszku musztardowego, aby uniknąć pleśni. Po ułożeniu jabłek i wlaniu roztworu pojemnik zamyka się od góry czystym drewnianym kółkiem. W małych pojemnikach, na przykład w szklanych słoikach, aby owoce nie unosiły się na powierzchni, wyciska się je od góry gotowanymi elastycznymi drzazgami brzozowymi. Częściej puszki są zwijane lakierowanymi pokrywkami, ale wycina się część (1-1,5 cm) pierścienia pośredniego, aby uwolnić gaz uwolniony podczas fermentacji. Pojemniki z jabłkami przechowuje się przez 1-1,5 tygodnia w temperaturze 15 … 18 ° C, po czym umieszcza się je do późniejszej konserwacji w chłodnym miejscu (piwnica, lodówka itp.). Za najbardziej dopuszczalną temperaturę dla optymalnej konserwacji marynowanych jabłek uważa się 2 … 4 ° C. Po 1,5-2 miesiącach namoczone produkty są gotowe do użycia.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Większość sadowników uważa, że optymalnym okresem sadzenia owoców i jagód jest wiosna. Ale czasami pojawiają się takie okoliczności - na przykład nieoczekiwanie zdobyłeś bardzo dobrą sadzonkę - że musisz ją zasadzić jesienią. Poza tym wszyscy już zaczynamy przyzwyczajać się do tego, że październik często „rozpieszcza” nas dobrą pogodą przez pierwsze 1,5-2 dekady. Najważniejsze jest, aby spełnić wymóg, aby rośliny sadzone jesienią zapuściły korzenie przed nadejściem stabilnych mrozów. Chociaż, oczywiście, dobry ogrodnik nadal musi wcześniej przygotować się do nabycia sadzonek planowanych upraw i odmian oraz wcześniej zorganizować dla nich otwór do sadzenia.

Wybierając i kupując materiał do sadzenia owoców i jagód, upewnij się, że wszystkie sadzonki są zdrowe i mają normalnie rozwinięte części nadziemne i system korzeniowy. Muszą być wolne od uszkodzeń spowodowanych przez gryzonie lub choroby. Jeśli znajdziesz owrzodzenia na środkowej gałęzi lub na pędach bocznych, lepiej odrzucić takie rośliny, ponieważ może to być wynikiem chorób zakaźnych. Jeśli ogrodnik nadal chce spróbować zachować, a następnie leczyć takie nabyte sadzonki, powinien wykonać następujące czynności. Górne części pędów bocznych i środkowa gałąź (w tym drugim przypadku powinna dotykać tylko niewielkiego obszaru) są cięte 2-3 cm poniżej miejsca uszkodzenia. Pocięte kawałki gałęzi są spalane, nacięcia są traktowane roztworem siarczanu miedzi i pokryte boiskiem ogrodowym. Sadzonki jabłoni ze wzrostem w systemie korzeniowym są natychmiast odrzucane, ponieważ zwykle jest to przejaw bakteriozy.

Inni ogrodnicy uprawiają jesienią tymczasowe (do wiosny) kopanie w sadzonkach zakupionych we wrześniu (a jeszcze bardziej w październiku). Wiosną wyznaczono już dla nich stałe miejsce. Podczas sadzenia połamane gałęzie są odcinane od sadzonek roślin owocowych i jagodowych, a od porzeczek i agrestu wierzchołki pędów są usuwane, jeśli są dotknięte chorobami.

Zbiór warzyw na otwartym terenie rozpoczyna się przede wszystkim od roślin okopowych, w których wierzchołek znajduje się nad powierzchnią gleby. Są to buraki, rzepa, rutabagi i marchew. Do czyszczenia wybiera się dni z suchą pogodą. Należy pamiętać, że podczas zbioru w deszczową pogodę mokre produkty roślinne będą źle przechowywane i szybciej ulegną infekcjom grzybiczym i bakteryjnym.

Do zimowego przechowywania marchwi z reguły opuszczają zbiory tej uprawy, wysiane w drugiej połowie maja. Rośliny okopowe wyhodowane z siewu wiosennego są przechowywane znacznie gorzej, dlatego w pierwszej kolejności lepiej jest używać ich jako pokarmu jesienią. Marchew należy zbierać przed mrozem, ponieważ nawet lekkie zamrożenie (-1 … -2 ° С) negatywnie wpływa na długotrwałe przechowywanie. Po zakończeniu zbioru, po wyschnięciu, jego korzenie są od razu składowane do przechowywania, ponieważ na wolnym powietrzu szybko tracą wodę i stają się ospałe.

Najwygodniej jest zbierać rośliny okopowe widłami, ponieważ można je łatwo zranić łopatą. Nie należy ręcznie wyciągać korzeni głęboko zanurzonych w ziemi, ponieważ liście z cienkimi ogonkami łatwo się łamią, a część zbiorów roślin może pozostać w glebie.

W pierwszej połowie września zakończono zbiór ogórków, dyni, dyni i cukinii posadzonych na otwartym polu. Eksperci odradzają opóźnianie zbioru plonów dyni, ponieważ są one bardzo podatne na zimne wieczory rosy, często kończące się mrozem.

15-20 dni przed rozpoczęciem mrozów, tj. od drugiej połowy września zaczyna się sadzić czosnek zimowy. Konieczne jest, aby miał czas na stworzenie wysokiej jakości systemu korzeniowego, który pozwoli mu z powodzeniem zimować. Ale konieczne jest również, aby nie kiełkował zieloną masą.

We wrześniu zbiory odmian kapusty sezonowej idą pełną parą, cięcie późniejszych odmian pozostaje w pierwszych dziesięcioleciach października. Chociaż same rośliny w młodym wieku są nadal w stanie wytrzymać niewielką ujemną temperaturę, uzyskanie dojrzałych główek kapusty pod wpływem mrozu w temperaturach poniżej -3 … -4 ° C jest niepożądane. Do przechowywania należy przeznaczyć gęste (wypełnione masą) główki kapusty, cięte w dni z suchą pogodą. Zbyt wczesny zbiór kapusty, nie odpowiadający wczesnej dojrzałości odmiany, prowadzi do jej silnego więdnięcia, późny - prowadzi do pękania główek. Do długotrwałego przechowywania główki kapusty muszą być zdrowe, nieuszkodzone przez szkodniki i wolne od oznak chorób.

Zbiór późnych odmian pomidorów zwykle kończy się do połowy września.… Jest to konieczne, aby uniknąć uszkodzenia owoców przez zarazę. Jeśli zostaną usunięte na zielono, później nie będzie trudno doprowadzić je do prawdziwej dojrzałości. Ale jeśli chcesz, możesz zrobić ciekawe wykroje z zielonych owoców. Zgodnie z pierwszym przepisem przygotowuje się dżem: owoce (małe i średnie frakcje) są dokładnie myte i umieszczane na noc w mocno osolonej wodzie. Następnie są podgrzewane w zwykłej wodzie, aż zacznie wrzeć i kilkakrotnie spłukiwane zimną wodą. Na każde 0,5 kg owocu pomidora dodać syrop (0,5 kg cukru + skórka z 2-3 średnich cytryn), następnie ugotować dżem na małym ogniu do przezroczystości, okresowo usuwając pianę. Następnie pozwól dżemowi ostygnąć i włóż do szklanych słoików. Kolejny przepis to marynowanie zielonych owoców pomidora: kroi się je w plasterki (co najmniej 1,5-2 cm) i umieścić w trzylitrowym słoiku wraz z posiekanym selerem, pietruszką i ostrą papryką (do smaku dodaje się przyprawy). Wlej roztwór przygotowany z ilości 2 łyżek cukru, jednej soli i 0,5 litra 9% octu na 4 litry wody. Pasteryzację przeprowadza się według ogólnie przyjętych zasad.

Czosnek wiosenny zbiera się po 10-15 września, kiedy kończy sezon wegetacyjny. W tym samym czasie duże cebule są wybierane do sadzenia wczesną wiosną, należy je umieszczać oddzielnie od czosnku spożywczego.

Na początku września zaczynają przygotowywać grządki do zimowego siewu szeregu warzyw. Na 15-20 dni przed stabilnymi przymrozkami (częściej sadzenie jest w połowie września) konieczne jest sadzenie czosnku zimowego. Pod tą kulturę na każdy metr kwadratowy ogrodu wprowadza się wiadro próchnicy i 200-300 g popiołu, ostrożnie wykopuje się i obficie podlewa (szczególnie w suchą jesień. Jeśli do sadzenia zostanie użyta niewielka frakcja czosnku, wówczas wzór sadzenia to 10x10 cm, a dla dużego 15x15 cm Głębokość sadzenia czosnku ustalana jest w zależności od jego terminu - od 8 cm w późniejszym terminie do 12 cm we wczesnym terminie.

Przez cały miesiąc zbiera się ziemniaki o różnej wczesnej dojrzałości, gdy dojrzewają. Po wykopaniu trzymane są przez 5-6 godzin na świeżym powietrzu, przez 12-15 dni - w ciepłym pomieszczeniu, aby na bulwach pojawiły się infekcje grzybicze i bakteryjne, po czym są usuwane do przechowywania.