Uprawa Białej Kapusty: Sadzenie Sadzonek I Pielęgnacja

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część: Kapusta biała: użyteczne właściwości i warunki uprawy

Wybór miejsca do sadzenia kapusty i przygotowania gleby

Gleby kierowane pod kapustę, które nie są zalewane wodą roztopową, są przystosowane do odprowadzania nadmiaru wilgoci wiosną i znajdują się blisko źródła wody do nawadniania. Stosowana jako pierwsza roślina do nawożenia organicznego, a także po roślinach strączkowych, ogórkach, dyni, pomidorach, cebuli, korzeniach warzyw i ziemniakach. Kapusta jest dobrym prekursorem ogórka, pomidora, cebuli, warzyw korzeniowych, ponieważ pozostawia glebę wolną od chwastów.

Po rzepie, rutabagach, rzodkiewkach, rzodkiewkach i kapuście nie można jej sadzić wcześniej niż trzy lata później, a także uprawiać po kapuście, ponieważ infekcja gromadzi się w glebie, a zimujące szkodniki infekują młode rośliny. Kapusta może być pierwszą rośliną na nowo zrekultywowanej ziemi po odpowiednim przygotowaniu.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Charakter uprawy jesiennej zależy od poprzedniej uprawy i stopnia zachwaszczenia terenu. Po uprawach warzyw należy go uwolnić od pozostałości roślinnych. Od jesieni obszar pod kapustę należy wykopać na głębokość 20-25 cm, szczególnie ważne jest wykonanie tej pracy przy kapuście wczesnej. Wykopana ziemia pozostaje bez niwelacji, ponieważ w tym przypadku gleba zamarza, co prowadzi do jej poluzowania, a także śmierci szkodliwych owadów.

Uprawa wczesnowiosenna polega na spulchnieniu warstwy wierzchniej, wykopaniu lub obróbce narzędziami innymi niż odkładnica, np. Frezem płaskim na głębokość 15-18 cm. … Górne części kapilar gleby są niszczone, a za pomocą warstwy luźnej gleby, która jest zamknięta od góry, wilgoć pozostaje w dolnych poziomach bez erozji.

Do czasu sadzenia późnych i śródsezonowych odmian kapusty mogą już pojawić się chwasty, w tym przypadku dodatkowa obróbka prowadzona jest do głębokości 6-8 cm. Zastosowanie ścinaczy i motorowych kultywatorów do przygotowania gleby przyczynia się do utworzenie drobno kruchej, dobrze spulchnionej warstwy uprawnej. Na naszym północnym zachodzie kapusta jest uprawiana na redlinach lub redlinach o wysokości do 20 cm.

Biała kapusta, jako roślina o wysokich plonach, usuwa z gleby dużą ilość składników odżywczych podczas zbiorów. W porównaniu z innymi roślinami warzywnymi jest bardziej wymagający pod względem azotu. Przy uprawie wczesnych odmian wymagane jest wysokie tło azotowe przy umiarkowanym odżywianiu fosforowo-potasowym, odmiany w połowie sezonu wymagają dużych dawek nawozów azotowych i potasowych, a późniejsze odmiany do przechowywania wymagają zwiększonej podaży potasu i fosforu z dobrą podażą azot.

Na początku sezonu wegetacyjnego rośliny kapusty wszystkich odmian silniej wchłaniają azot, a podczas formowania się główek - potas i fosfor. Jednak brak fosforu w glebie w pierwszym okresie wzrostu roślin powoduje nieodwracalne zaburzenia fizjologiczne, których nie można wyeliminować poprzez późniejszą aplikację nawet dużych dawek nawozów fosforowych.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Wprowadzenie zwiększonych dawek azotu na glebach sodowo-bielicowych pod kapustę wczesną powoduje 2-2,5-krotny wzrost plonu wczesnego i 25-30% całkowitego plonu kapusty. Podczas uprawy późnych odmian do przechowywania wprowadzanie potasu jest skuteczne, a zwiększone dawki azotu negatywnie wpływają na konserwację produktów. Przy braku potasu kapusta podczas przechowywania rozwija punktową martwicę.

Kapusta, zwłaszcza odmiany późne, długo pobiera składniki pokarmowe z gleby i dlatego dobrze reaguje na stosowanie nawozów organicznych. Znaczne zapotrzebowanie kapusty na składniki odżywcze, zwłaszcza azot, już od drugiego miesiąca po posadzeniu sadzonek, sugeruje, że wysokie plony kapusty można uzyskać tylko przy zastosowaniu nawozów organicznych i mineralnych. W wyniku tego połączenia uzyskuje się dobre plony kapusty przy umiarkowanych dawkach stosowania. W przypadku kapusty średniej i późnej stosować 4-6 kg obornika lub kompostu na 1 m² przy ciągłej aplikacji. Jeśli brakuje nawozu, możesz go dodać do otworów podczas sadzenia. Wtedy będziesz potrzebować 1-2 kg na 1 m². Świeży obornik aplikowany wiosną pod wczesną kapustę jest nieskuteczny, bo nie ma czasu na rozkład w okresie wegetacji roślin. Pod nią przynieść do 3-4 kg / m² dobrze zgniłego obornika lub próchnicy.

Oprócz nawozów organicznych w strefie nieziemskiej pod kapustę aplikuje się 20-30 g saletry amonowej, 30-40 g superfosfatu i 15-20 g chlorku potasu na 1 m2. Ustalono, że na glinach piaszczystych i glinach lekkich na kapustę duże znaczenie ma nawóz potasowy, na glinach ciężkich - fosfor, na glebach zalewowych - połączenie nawozów potasowych z azotem, na glebach torfowych - połączenie potasowo-fosforowych.

Na nierozkładanych torfowiskach skuteczne jest również aplikowanie niewielkich dawek azotu. Jesienią przed kopaniem lub do orki stosuje się nawozy organiczne i 2/3 nawozów fosforowo-potasowych. Do czasu, gdy kapusta osiągnie największy wzrost na tej głębokości, większość korzeni ssących będzie zlokalizowana. Ponadto gleba jest tu zwykle bardziej wilgotna, więc rośliny mogą lepiej wykorzystać nawóz. Pozostałe nawozy mineralne stosuje się wiosną do spulchniania (wiosenne kopanie), podczas sadzenia dołków lub pogłównego nawozu. Poprawia to odżywienie młodych roślin, w których system korzeniowy jest skoncentrowany w górnej warstwie gleby, a dojrzewanie główek kapusty jest przyspieszone.

Na kwaśnych glebach na kapustę należy dodać wapno. Ta technika nie tylko zmniejsza kwasowość gleby, ale także zwiększa skuteczność nawozów organicznych i mineralnych. Dawki wapna zależą od składu mechanicznego gleby, jej kwasowości i wahają się od 400 g do 1 kg na 1 m².

Uprawa sadzonek kapusty

Kapusta biała w strefie bez czarnoziemu uprawiana jest prawie wyłącznie na sadzonkach. Dobre sadzonki to klucz do uzyskania wysokiego plonu kapusty. Najwcześniejszą produkcję wytwarzają sadzonki uprawiane w doniczkach. Sadzonki doniczkowe szybciej się zakorzeniają, przyspieszają dojrzewanie i zwiększają plon. W doniczkach rozwija się silny system korzeniowy, który zachowuje się podczas przesadzania sadzonek, istnieje duża podaż składników odżywczych niezbędnych do wzrostu i rozwoju roślin w pierwszym etapie.

Aby uzyskać dobry plon, konieczne jest użycie wysokiej jakości kalibrowanych nasion. Nasiona elitarne i hybrydowe są już traktowane pestycydami, więc nie są dezynfekowane. W razie potrzeby przed siewem można je trzymać w wodzie o temperaturze 50 ° C przez 20 minut, utrzymując temperaturę na tym samym poziomie, a następnie schłodzić wodą i osuszyć.

Nasiona odmian wcześnie dojrzewających wysiewa się na początku marca w skrzyniach nasiennych. Grubość warstwy gleby pod uprawę szkoły powinna wynosić 10-12 cm W celu zapobiegania chorobom roślin stępką i „czarną nogą” do przygotowania gleby dodaje się kredę (100 g w pudełku).

Szkółkę wczesnych sadzonek kapusty można wyhodować na zimnym, dobrze oświetlonym oknie, w ciągu dnia na loggię można wynieść skrzynkę z roślinami. Sadzonki odmian pośrednich i późnych są uprawiane w nieogrzewanej szklarni foliowej, szklarni lub ciepłej szkółce podczas wysiewu nasion na przełomie marca i kwietnia. Podczas uprawy sadzonek należy uważać, aby gleba nie była zanieczyszczona patogenami keeli i innymi chorobami. Teren do uprawy sadzonek musi być świeży, w żadnym wypadku nie wolno go pobierać spod kapusty i innych roślin z tej rodziny. Nasiona wysiewa się w skrzynkach w rzędach w odległości 5-6 cm.

W każdym pudełku wysiewa się 1-2 g nasion. W dniach 4-5 po wykiełkowaniu liścienie przyjmują pozycję poziomą, w fazie 7-12 w fazie początku pojawiania się pierwszego prawdziwego liścia roślina rozwija korzenie boczne. W tej chwili zwykle są nurkowani. Zbiór pozwala na przetrwanie w początkowym okresie wzrostu sadzonek o mniejszej powierzchni. Przeprowadza się go w podgrzanej glebie doniczek o powierzchni odżywczej 5x5, 6x6, a aby uzyskać wczesny zbiór 7x7,8x8 cm. Podczas zbioru ważne jest, aby zachować maksymalną liczbę korzeni bocznych w rośliny, aw tym okresie są jeszcze bardzo krótkie. Chociaż przy selekcji sadzonek przed posadzeniem ich na stałe następuje utrata znacznej części korzeni, to jednak sadzonki zanurzone, ze względu na lepszy rozwój korzeni bocznych u nasady łodygi, mają przewagę nad sadzonkami niezbieranymi.

Maksymalne zachowanie korzeni sadzonek podczas sadzenia, najlepszą przeżywalność i ciągłość wzrostu po posadzeniu uzyskuje się przy uprawie sadzonek w doniczkach odżywczych. Sadzonki bez doniczek, zwłaszcza przy braku grudki ziemi, rosną powoli po posadzeniu i dopiero po 20-30 dniach rozpoczyna się intensywny wzrost roślin. Doniczki z niezbieranymi roślinami umieszcza się w szklarni lub szklarni blisko tego samego poziomu. Aby zwiększyć powierzchnię odżywiania, rośliny w doniczkach 5-6 cm można umieszczać w odstępach 2-3 cm.

Konieczne jest, aby po zainstalowaniu doniczek na powierzchni łóżek, puste przestrzenie między nimi wypełnić ziemią, aby zapobiec ich wysychaniu. W doniczkach można wysiewać nasiona odmian w połowie sezonu i późnych. Sadzonki bez doniczek są zwykle nurkowane na odległości 6x6, 5x5, 6x5, 6x4 cm. Wczesne sadzonki nurkuje się na 8x8 cm. Sadzonki wczesnych odmian uprawia się w szklarni, odmiany średnio dojrzewające można uprawiać w małych osłonach foliowych na ogrzewaniu słonecznym wysiewając nasiona w ziemię.

Przed pojawieniem się sadzonek temperatura w pomieszczeniu jest utrzymywana w granicach + 17 … + 20 ° С. Wraz z pojawieniem się sadzonek i przed utworzeniem pierwszego prawdziwego liścia jest obniżany do + 6 … + 8 ° C i natychmiast daje maksymalny dostęp do światła, aby uniknąć rozciągania roślin. W przyszłości, aby uzyskać wysokiej jakości sadzonki, temperatura jest utrzymywana przy słonecznej pogodzie + 15 … + 17 ° С, przy zachmurzeniu + 12 … + 15 ° С, w nocy + 6 … + 8 ° С. Reguluj temperaturę, wietrząc siedliska lub szklarnie. Po osiągnięciu odpowiedniej temperatury zewnętrznej zdejmij folię z daszków i otwórz drzwi.

Podczas uprawy sadzonek ważne jest, aby dodać do niej ziemię. Zwiększa to odporność roślin, korzenie boczne pojawiają się w dolnej części łodygi, co poprawia jakość sadzonek. Posyp świeżą, luźną ziemię, aż liście liścienia.

Sadzonki są rzadko podlewane, ale obficie. Gleba powinna być umiarkowanie wilgotna. Nadmiar wilgoci w nocy jest szczególnie niebezpieczny. Wysoka wilgotność gleby i powietrza prowadzi do masowych zachorowań roślin na „czarną nogę” i mączniaka rzekomego. Optymalna wilgotność względna w pomieszczeniu powinna wynosić 60-70%, co uzyskuje się dzięki silnej wentylacji. Podlewanie sadzonek można wykonywać tylko przy słonecznej pogodzie.

Zapotrzebowanie na sadzonki w składnikach odżywczych na początku wzrostu jest zaspokajane przez rezerwy gleby, które są następnie uzupełniane karmieniem. 10-12 dni po zerwaniu, kiedy pojawia się drugi prawdziwy liść, przeprowadza się pierwsze karmienie sadzonek: 20 g azotanu amonu, 20 g superfosfatu i 10-20 g chlorku potasu pobiera się na 10 litrów wody.

Drugie karmienie przeprowadza się tydzień po pierwszym (30-40 g azotanu amonu, 40 g superfosfatu i 20 g chlorku potasu na wiadro wody). Sadzonki kapusty dobrze jest karmić nawozami organicznymi (rozcieńczyć 3-4 razy gnojowicą lub 8-10 razy dziewanny z dodatkiem fosforu i nawozów potasowych).

Trzeci nawóz górny wykonuje się 7-10 dni przed sadzeniem sadzonek (20 g azotanu amonu, 40 g superfosfatu i 40-60 g chlorku potasu na wiadro).

Takie żywienie zapewnia kumulację cukrów w roślinach, które zwiększają mrozoodporność, sprzyja tworzeniu rozgałęzionego systemu korzeniowego i gwarantuje lepsze przeżycie. Liczbę opatrunków i ilość poszczególnych składników odżywczych zawartych w opatrunku należy określić w oparciu o stan roślin, odmianę i warunki wzrostu. Przy braku światła i wysokiej wilgotności gleby zmniejsza się dawka nawozów azotowych.

Terminowe usuwanie chwastów i poluzowanie gleby są niezbędne do normalnego oświetlenia roślin, dostępu do gleby powietrza i wilgoci.

Przed sadzeniem sadzonki są stopniowo przyzwyczajane do warunków wzrostu w otwartym polu. Na 10-12 dni przed sadzeniem utwardza się, pozostawiając otwarte szklarnie lub szklarnie w ciągu dnia, aw przypadku braku mrozu w nocy. Podlewanie jest zatrzymywane podczas utwardzania. W dniu sadzenia sadzonki są dokładnie podlewane 2-3 godziny przed pobraniem próbek, aby ułatwić selekcję i nie uszkodzić korzeni podczas zbioru. Unika się nadmiernego podlewania sadzonek w doniczkach, ponieważ podmokłe doniczki rozpadają się. Wyjmij sadzonki, ostrożnie wkopując, doniczką lub grudką ziemi. W tym samym czasie odrzucane są chore i brzydkie rośliny.

Podczas uprawy sadzonek szczególną uwagę zwraca się na ich jakość. Powinien być utwardzony, mieć ciemnozielone liście z lekkim woskowym nalotem i lekko antocyjanowym zabarwieniem ogonków i nerwów, dobrze rozwinięty system korzeniowy, łodygi z lekkim zabarwieniem antocyjanowym, wysokość (od szyjki korzeni do serca) 8-10 cm, grubość 4-6 mm, wysokość rośliny (od szyjki korzeniowej do końcówek liści) 20-25 cm, wczesne sadzonki doniczkowe powinny mieć 6-7, a pozostałe odmiany 4-6 w pełni rozwiniętych liści bez śladów więdnięcia, bez śladów kilu i czarnej nogi z kawałkiem ziemi lub garnków. Sadzonki odmian wczesnych powinny mieć 45-60 dni, dla pozostałych odmian 35-50 dni.

Sadzenie sadzonek

Sadzonki wczesnej kapusty sadzi się na północnym zachodzie w pierwszych dziesięciu dniach maja. Po kapuście wczesnej sadzi się sadzonki odmian śródsezonowych, które hoduje się do spożycia latem, następnie kapustę późną do przechowywania zimą, a na końcu - pod koniec maja - sadzonki kapusty średniej do fermentacji. Wygodne jest umieszczanie rzędów kapusty z północy na południe. Na północnym zachodzie uprawia się je na redlinach lub redlinach w celu osłabienia efektu nasiąkania wodą i poprawy reżimu termicznego gleby.

Dla wygody obróbki rozstawu rzędów odległość między rzędami wynosi 60-70 cm Odległość między roślinami w rzędzie zależy od odmiany. Kapustę wczesną sadzi się po 25-30 cm, średnio dojrzewające po 35-40 cm, późne po 50-60 cm Przed sadzeniem zaznacza się miejsce i sadzi sadzonki. Jego dobrą przeżywalność zapewnia się w następujących warunkach: 1) ochrona systemu korzeniowego przed wysychaniem i więdnięciem liści; 2) sadzenie sadzonek niezwłocznie po podlaniu dołków; 3) zwykłe zanurzenie roślin w dołku i zasypanie łodygi glebą do pierwszego prawdziwego liścia; 4) ciasne zagęszczenie korzeni wilgotną glebą; 5) wypełnienie otworów na górze suchą ziemią.

Jeśli przestrzegane są te zasady, ponowne sadzenie sadzonek nie będzie konieczne, ponieważ prawie 100% roślin zapuści korzenie. Dobry wzrost sadzonek doniczkowych po posadzeniu następuje przy szybkim wnikaniu korzeni w glebę.

Pielęgnacja roślin

3-4 dni po zejściu z sadzonek należy je przesadzić w miejscach wypadów. Ważne miejsce w systemie zabiegów pielęgnacyjnych zajmuje rozluźnienie rozstawów rzędów i zwalczanie chwastów. Pierwsze spulchnianie przeprowadza się na głębokość 4-6 cm, drugie i kolejne - na głębokość 10-12 cm po każdym deszczu lub podlewaniu. Jednocześnie ważne jest, aby strefa ochronna (nietraktowana w pobliżu roślin) była minimalna, a rośliny nie były pokryte ziemią, a system korzeniowy nie został uszkodzony. Przy pierwszym spulchnieniu wynosi 8-10 cm, później spulchnienie 10-15 cm, przy braku wilgoci rozluźniać mniejsze, przy obfitych opadach głębiej. Na glebach ciężkich spulchnianie odbywa się głębiej niż na glebach lekkich. Spulchnianie ma na celu zwalczenie chwastów i utrzymanie luźnej gleby w celu stworzenia korzystnego reżimu wodno-powietrznego dla wzrostu roślin. Latem przeprowadza się rozluźnienie 4-6.

Odmiany kapusty z krótkim pniem latem są wyrzucane raz, z wyższym pniem dwa razy, a późniejsze odmiany - nawet trzy razy. Hilling wykonuje się, gdy gleba jest wystarczająco wilgotna - po deszczu lub podlewaniu. Nie możesz toczyć suchej gleby na roślinę. Kulą się po raz ostatni przed zamknięciem liści w rzędach.

Kapusta dobrze reaguje na karmienie. Na zwiększenie plonu pozytywnie wpływa nawożenie w czasie faz zwiększonego zużycia składników pokarmowych - wzrostu liści rozety i początku formowania się główek. Pierwsze karmienie wykonuje się łącząc je z pierwszym hillingiem, 10-15 dni po posadzeniu sadzonek (5-10 g saletry amonowej, 10 g superfosfatu i 5-10 g chlorku potasu na 1 m2). Przyspiesza wzrost liści, sprzyja wyższym plonom i jest szczególnie ważny dla wczesnej kapusty. Pierwszy nawóz pogłówny nie jest zalecany, jeśli podczas sadzenia do dołków zastosowano nawozy wraz z wodą do nawadniania. W drugim karmieniu dodaj 10-15 g azotanu amonu, 10-15 g superfosfatu i 5-10 g chlorku potasu na 1 m2.

Odmiany późno dojrzewające są karmione po raz trzeci tymi samymi nawozami. Podczas karmienia na mokro łączy się to z podlewaniem. Stężenie nawozów podczas pierwszego karmienia nie powinno przekraczać 1%, a następnie nawożenie - nie więcej niż 1,5-2%. Pierwsze karmienie roślin można wykonać rozcieńczoną gnojowicą 1: 3, dziewanny 1:10 lub odchodami ptasimi 1: 10-15. Zamiast gnojowicy można użyć żywego (lub, jak to się nazywa, zielonego) obornika.

Suchy opatrunek wierzchni można wykonać przed deszczem lub podlewaniem. Należy uważać na nawóz przedostający się na liście, zwłaszcza w miejscu wzrostu. Nawozy należy ostrożnie rozrzucać wokół roślin, a nie u samych korzeni, zwłaszcza na łodydze. W kapuście korzenie ssące znajdują się na wysokości krawędzi rozety liści. W naszym kraju na północnym zachodzie dostarczanie składników pokarmowych z zimnej gleby może być utrudnione. W tym przypadku skuteczne jest stosowanie opatrunków dolistnych, zwłaszcza w przypadku mikronawozów: 0,05% kwasu borowego, 0,05% siarczanu magnezu, 0,05% molibdenianu amonu, 0,05% siarczanu manganu, 0,05% siarczanu miedzi lub 0,01% siarczanu cynku.

Czas i tempo podlewania kapusty zależą od gleby, warunków klimatycznych i pogodowych oraz stanu roślin. W przypadku braku opadów przeprowadza się je w odstępach 10-12 dni. W naszych warunkach połączenie nawadniania z wysoką żyznością gleby może zwiększyć plon kapusty o 2-2,5 razy i przyspieszyć zbiory. Przy ustalaniu określonego czasu nawadniania brana jest pod uwagę wilgotność gleby.

Jeśli gleba nie uformuje się w kulkę, która rozpada się po naciśnięciu, wymagane jest podlewanie. Uprawiając kapustę przeznaczoną na zimę, należy utrzymywać umiarkowaną wilgotność gleby. Chociaż doprowadzi to do spadku wydajności, pomoże to zmniejszyć ilość odpadów podczas przechowywania.

Szkodniki kapusty i kontrola

Larwy dwóch rodzajów much kapustnych powodują duże szkody dla kapusty: wiosną i latem. Ważnym środkiem zapobiegawczym jest głęboka uprawa jesienią. Aby zapobiec składaniu jaj, wokół roślin przeprowadza się systematyczne poluzowanie, ponieważ składają jaja na szyjce korzeniowej obok gleby.

Pchły krzyżowe powodują poważne uszkodzenia młodych sadzonek. Mszyce wysysają sok, powodując odbarwienie i zwijanie się liści. Jesienią, przynajmniej wczesną wiosną, konieczne jest usunięcie pniaków z terenu. Aby zwalczać gąsienice gałki kapusty, bielik kapusty, ćmy kapustnej, głębokie jesienne kopanie gleby i zbieranie resztek roślinnych z terenu (poczwarki ćmy kapusty zimują na pniakach). Do ochrony roślin stosuje się popiół, wyciąg z makhorki, gorczycę. Obok kapusty można sadzić repelenty o właściwościach owadobójczych: seler, pietruszka, bazylia, czosnek, hyzop, wrotycz pospolity, szałwia, ostróżka. Do ochrony roślin przed szkodnikami można zastosować napar z wierzchołków ziemniaków, liści i pasierbów pomidora, krwawnika pospolitego, łopianu, piołunu, mniszka lekarskiego, mleczu i czosnku.

Zbiór przeprowadza się, gdy główki kapusty osiągną sprawność ekonomiczną. Opóźnienia w zbiorach mogą prowadzić do strat z powodu pękania głowy i rozprzestrzeniania się chorób. Wczesną kapustę zbiera się selektywnie, gdy dojrzewa. Główka kapusty jest gotowa do zbioru, gdy wierzchni arkusz jest na niej rozciągnięty i nabłyszcza. Odmiany sezonowe zbierane są w tym samym czasie, ponieważ dojrzewają do zbioru dopiero pod koniec września - początek października. Późną kapustę zbiera się na początku października. Zbiór tych odmian kończy się przed nadejściem ciągłych przymrozków -3 … -5 ° С. Zamrożone główki kapusty będą źle przechowywane.

Marynata - wiosenna witamina

Jak już wspomniano, zarówno kapusta świeża, jak i kiszona mają wiele korzystnych właściwości. A jednak musisz znać te przypadki, w których używanie kapusty może prowadzić do niepożądanych konsekwencji.

W niektórych przypadkach lepiej zastąpić kiszoną kapustę solanką. Brakuje grubego włókna, które czasami powoduje ból i wzdęcia w żołądku i jelitach. Solanka to wyjątkowy środek leczniczy i regenerujący, który działa na ludzki organizm podobnie jak kiszona kapusta, ale jest znacznie bardziej miękki. Wzmaga wydzielanie żółci, pobudza trzustkę, polecany jest jako napój witaminowy. Solanka, szczególnie w okresie wiosennym, jest źródłem witaminy C i działa przeciwkorbutowo.

Mocno gotowana kapusta eliminuje fermentację w jelitach, wspomaga zdrowy sen, wzmacnia wzrok, pomaga przy przewlekłym kaszlu, zapaleniach jelit, oparzeniach, chorobach śledziony i wątroby. Gotowany przez długi czas (ponad 30-40 minut), ma działanie utrwalające, gotowany przez krótki czas - środek przeczyszczający.

Bezpośrednimi przeciwwskazaniami do przyjmowania świeżej kapusty (ale nie soku z kapusty) jest zwiększona kwasowość soku żołądkowego, wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki i inne choroby przewodu pokarmowego w ostrej fazie. Nie zaleca się stosowania kapusty po operacjach na jamie brzusznej i klatce piersiowej, w ostrym, z towarzyszącą biegunką, zapaleniem żołądka i jelit, po zawale serca.

Kapusta kiszona jest przeciwwskazana ze względu na wysoką zawartość w niej kwasów organicznych dla pacjentów z wysoką kwasowością soku żołądkowego, wrzodami żołądka i jelit, chorobami wątroby i trzustki. Wysoka zawartość soli wymaga starannego spożycia kiszonej kapusty przez pacjentów z nadciśnieniem i chorobą nerek, ponieważ sól zatrzymuje wodę w organizmie i wywołuje napady nadciśnieniowe i zespół obrzęków. W takich przypadkach kapustę przygotowuje się z mniejszą ilością soli lub myje przed użyciem.

Przeczytaj następną część: Kapusta biała w kuchni →