Uprawa Melonów W Szklarni W Pobliżu Petersburga

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przeczytaj poprzednią część. ← Uprawa melonów w pobliżu St. Petersburga na otwartym polu

Melony dojrzewały na północnych melonach …

Podobnie jak w przypadku arbuzów, nie wykonano żadnej pracy, aby przyciąć wierzchołki melonów. Jego rozwój otrzymał pełną swobodę. Teraz rozumiem: ponieważ nie było wystarczająco dużo czasu, aby poradzić sobie z tworzeniem wierzchołków, to na tym obszarze grzbietu trzeba było sadzić nie 6 roślin, ale tylko 4, wtedy owoce melonów byłyby większe, a plony z tego obszaru byłyby wyższe. Odczuwano, że w procesie wzrostu krzewy melonów przeszkadzają sobie w rozwoju.

Główne zbiory melona zabraliśmy od 15 do 25 sierpnia. W tym czasie na otwartym polu dojrzewały duże melony odmiany Lada, niektóre owoce osiągały wagę 2,5 kg. Wszystkie melony różniły się wielkością i wagą. 9 sztuk ważyło mniej niż 0,5 kg.

Nazywaliśmy je „niemowlakami”, ale te „maluchy” nie ustępowały smakiem większym, miały też czas na dojrzewanie. Leczyliśmy naszych przyjaciół tymi „maluchami”. Około 30 sztuk ważyło od 0,5 kg do 1 kg, wszystkie inne melony miały standardową wagę, od 1,5 kg i więcej. Łączna waga melonów zebranych na otwartym polu wynosiła około 80 kg.

Należy zauważyć, że dwie odmiany melonów sadzonych obok siebie uległy zakurzeniu. Niektóre owoce miały smak obu odmian i nie przypominały z wyglądu ani Łady, ani Kolkhoznitsy; kilka owoców miało interesującą złotą plamkę. Ale obie te odmiany, gdy były dojrzałe, miały niezwykły aromat melona. Większość owoców dojrzewała przed nadejściem deszczy, dlatego melonów pozostających na melonach po usunięciu większości plonu nie zakrywaliśmy folią.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Mieliśmy szczęście: w tym roku nie było wczesnych przymrozków, a rozpoczęte deszcze nie wyrządziły większej szkody podczas dojrzewania pozostałych owoców na melonie. Niemniej jednak, uprawiając melony i arbuzy na otwartym polu w naszym klimacie, należy przestrzegać jednej obowiązkowej zasady: po 15 sierpnia zbuduj nad grzbietem schronienie filmowe, które nie pozwoli, aby jesienne deszcze mogły gościć melony. Nawet jeden zimny deszcz, po którym następuje zimna noc, może natychmiast ochłodzić całą granią. Korzenie natychmiast zaczną gnić i wymierać. system korzeniowy tej południowej rośliny rozwija się i działa tylko w ciepłym grzbiecie.

W rezultacie pozostałe owoce nie dojrzeją do końca, wierzchołki zaczną chorować i umierać, owoce pozostaną bez pożywienia, a ich jakość gwałtownie spadnie. W tym roku nie zakryliśmy melona folią, ponieważ została na nim bardzo mała ilość owoców. Melony mogą nie uzyskać pożądanej jakości, jeśli podczas dojrzewania obserwuje się zimne noce. To samo zaobserwowaliśmy na nasadzeniach polowych ogórków, które uprawiamy w ten sposób od 10 lat.

Uprawa melonów w pomieszczeniach

W tym roku wzięliśmy hybrydy Zlato Scythians, Joker, Gerda do uprawy w szklarni.

- Hybrid Zlato Scythians - średnio wczesna (75-80 dni), owoce 1,1-1,3 kg.

- Hybrid Gerda - wczesne dojrzewanie (80-85 dni), owoce 1,5-2 kg.

- Hybryda Jokera - w połowie sezonu (80-100 dni), o wadze 2,5-3,5 kg.

Chcę zauważyć, że hybrydy Jokera i Gerdy można uprawiać tylko wtedy, gdy redliny z obornikiem są przygotowane wcześnie, są dobrze rozgrzane przed sadzeniem, ponieważ mają długi okres wegetacji i możesz nie mieć czasu na uzyskanie z nich dojrzałych owoców rośliny. W tym roku udało nam się uzyskać te hybrydy ze względu na sprzyjające letnie warunki pogodowe.

Zbiory z nich okazały się jeszcze większe, niż się spodziewaliśmy. Najlepszą z wymienionych hybryd w szklarni jest hodowanie średnio wczesnych hybryd Zlato Scythians. Pierwsze melony z tej hybrydy otrzymaliśmy 5 sierpnia. A potem dojrzewające owoce wypełniły naszą dużą szklarnię wyjątkowym aromatem melona.

Przygotowanie terenu do sadzenia melonów w szklarni rozpoczęło się wczesną wiosną, ale zawsze lepiej, jeśli jesienią grzbiet jest gotowy w co najmniej 50%. W kwietniu wybrano glebę pod melony na redlinach. Posiadamy skrzynkę do sadzenia melonów o wysokości 50 cm z gliny. Na dole położyliśmy warstwę trocin około 20 cm (można wykorzystać wióry lub inne odpady drzewne). Na trocinach ułożono świeży obornik o wysokości do 10 cm. Na oborniku - gruba warstwa siana. A już na siano - żyzną warstwę ziemi.

Obornik można zastąpić grubszą warstwą siana. Całość przygotowaną do sadzenia melonów rozlaliśmy gorącą wodą z nadmanganianem potasu i przykryliśmy folią. Jeśli na ulicy nie założymy obornika na melony na całym obszarze grzbietu, ponieważ spala on korzenie roślin w pierwszej połowie lata, to w szklarni reakcja spalania obornika jest bardziej intensywna i na początku lipca korzenie są już spokojnie położone w warstwie zgniłego obornika.

Do czasu sadzenia sadzonek grzbiety były rozgrzane. 20 maja w szklarni posadzono 7 roślin. Nasza szklarnia posiada wewnątrz dwie szklane ścianki działowe. Odległość między nimi wynosi trzy metry. Wzdłuż nich znajdowały się grzbiety z melonami. Szerokość kalenicy wynosi 40 cm, przegroda znajduje się z północy na południe, jej wysokość wynosi 1 m 80 cm.

Odległość między roślinami w szklarni wynosi 1-1,2 m, gdy główny bicz rośliny rośnie, najpierw kładziemy go wzdłuż ziemi w kierunku z północy na południe, najpierw przypinamy metalowymi kołkami na 0,5 m, i następnie zawiązujemy bicz i pozwalamy mu czołgać się po ścianach działowych. W miarę rozwoju rośliny rzęsy boczne pojawiają się poniżej.

Oprócz głównego bicza na każdej roślinie pozostawiono 4 pędy boczne, resztę usuwano stale przez cały sezon wegetacyjny. Mając jeden główny bicz i cztery boczne na jednej roślinie, rozkładamy je równomiernie na przegrodzie.

W miarę wzrostu roślin uzyskano solidną zieloną ścianę rzęs, która przeszła na szczyt przegrody, pokonując ją, zwisając z drugiej strony do samej ziemi, a przy samej ziemi ją uszczypnęła. W ten sposób powstała dobra powierzchnia rozświetlająca dla wszystkich rzęs.

W szklarni rośliny od razu zaczęły rosnąć, ponieważ ziemia była bardzo ciepła, wierzchołki rosły tuż przed naszymi oczami, szybko nabierały siły, a my musieliśmy nieustannie usuwać nadmiar pędów bocznych. Melony zakwitły w szklarni w połowie czerwca, ale owoce zawiązały się dopiero w pierwszych dniach lipca: zapylaczy nie było (trzmiele, pszczoły). Nie zapylaliśmy ręcznie. Na początku lipca rozpoczął się ogromny zbiór owoców.

Ledwo zdążyliśmy zrobić półki i stojaki na owoce i przymocować je do szklanej przegrody. Na początku lipca jedna roślina hybrydy Zlato Scythian miała 5 owoców, a druga 4. Na trzech roślinach hybrydy Gerda posadzono dwa owoce. Hybryda Jokera uformowała 3 owoce na jednej roślinie i 1 na drugiej, tj. na tej hybrydzie nie wszystkie baty były z melonami. Ale nie usunęliśmy tych rzęs, które nie owocowały, one dalej rosły.

I wreszcie pod koniec lipca zawiązano na nich drugą warstwę melonów. Na hybrydzie Jokera, gdzie był jeden jajnik, nadal było ustawionych 5 melonów, ale na roślinie, gdzie początkowo ustawiono 3 melony, nie było już jajników. Na hybrydzie Gerda, gdzie każda roślina miała 2 melony, 4 kolejne melony wiązano w drugiej warstwie i 5 melonów na trzeciej. Wszystkie owoce na tych mieszańcach były duże, ale zaczęły dojrzewać dopiero pod koniec sierpnia.

Jako pierwsi skosztowaliśmy melonów hybrydy Zlato Scythian, owoce ważyły 2,5 i 3,2 kg. 22 sierpnia z tej hybrydy usunięto ostatni owoc. Melony były bardzo aromatyczne i miały wysoki smak. Naprawdę polubiliśmy tę hybrydę i chcemy spróbować ją wyhodować w otwartym polu.

Następnie melony hybrydy Gerda zaczęły dojrzewać, pierwszy jajnik wyprodukował bardzo duży owoc o wadze ponad 3 kg. 25 sierpnia usunęliśmy melona z tej hybrydy. Smak tej rośliny jest wysoki: słodki, delikatny miąższ, który rozpływa się w ustach. Druga warstwa z tej hybrydy i pierwsza warstwa z hybrydy Jokera zbiegły się w czasie dojrzewania, były gotowe do zbioru na początku września.

Melon hybrydy Jokera okazał się mniej słodki niż owoce pozostałych nazwanych mieszańców, ale jego wyjątkowy ananasowy aromat i rozpływający się w ustach miąższ maskował brak słodyczy występujący u konkurencji. Podczas degustacji niezwykły aromat wypełni każde pomieszczenie. Największym owocem okazał się owoc z tej hybrydy, usunęliśmy go 15 września o wadze 4,5 kg. 20 września usunęliśmy ostatnie owoce z hybrydy Gerd.

Bardzo trudno było określić czas, w którym konieczne jest usunięcie dojrzałych owoców z roślin. To świetna umiejętność. Jeszcze tego nie opanowaliśmy. Albo prześwietliliśmy melony z krzaków, albo usunęliśmy je przed czasem. I tylko jedna trzecia owoców została zerwana na czas. Można je dobrze przechowywać bez utraty smaku. W przypadku wcześnie dojrzewających odmian melonów szczególne znaczenie ma terminowe zbiory. Przechowywanie niedojrzałych, wcześnie dojrzewających odmian melonów powoduje utratę słodyczy.

Podlewanie

Mamy wysokie redliny melona, rośliny obficie podlewamy ciepłą wodą. Gdy tylko pierwszy owoc na roślinie dojrzał, podlewanie zostało znacznie zmniejszone i przeprowadzano je tylko w godzinach porannych. Podlewane, jak również na ulicy, lekkim roztworem popiołu i roztworem z superfosfatem.

Nasi sąsiedzi zasadzili jeden krzak melona Kołchoz w swojej szklarni, zostawili na nim pięć rzęs, dostali 3 melony z rośliny. Po 15 sierpnia wskazane jest stopniowe usuwanie biczów bez owoców zarówno w szklarni, jak iw ogrodzie. Możesz wykonać tworzenie blatów, usuwając cały nadmiar. Spowoduje to szybkie dojrzewanie pozostałych owoców. My, ze względu na obciążenie pracą, nie mieliśmy czasu na zrobienie tego w domu, przez co mieliśmy opóźnienie w dojrzewaniu pozostałych owoców.

Prowadzi to również do utraty jakości ostatnich jajników. Korzenie w tym czasie już nie działają dobrze, a owoce karmione są od góry, a do tego czasu również nie są najlepszej jakości. Chcę wyjaśnić, że na melonie melon iw szklarni wykonaliśmy dwa opatrunki dolistne z nawozami mikroelementowymi Uniflor - nasadziliśmy melonami na wierzchołkach.

I oto wynik uprawy melonów w szklarni: zebraliśmy 37 owoców o łącznej wadze około 70 kg.