Wybór Odmiany Ziemniaka I Przygotowanie Do Sadzenia

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Przygotowanie do sadzenia ziemniaków

Ostatni sezon wegetacyjny okazał się wyjątkowo niekorzystny dla ziemniaków, w wyniku czego zbiory były nie tylko około 2-3 razy mniejsze od poprzedniego, ale nasiona zostały odłożone do przechowywania, w dużej mierze zakażone zarazą zarazy. i bakterioza.

Przyczyn jest kilka: zimna wiosna podczas sadzenia, brak ciepła podczas całego wzrostu i rozwoju roślin, epifitota zarazy późnej i aktywny rozwój bakteryjnej zgnilizny (ciepły lipiec z dostateczną wilgocią), znaczne opady w okresie lipiec-sierpień (moczenie i duszenie bulw). Zjawisko to obserwowano zarówno w ogrodach letnich mieszkańców, jak iw dużych nasiennictwie i gospodarstwach rolnych.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Trudno mieć nadzieję, że w nadchodzącym sezonie będzie można szybko naprawić sytuację poziomem plonów brutto bulw, więc wielu ogrodników będzie miało problem ze zdobyciem dobrego materiału do sadzenia ziemniaków.

Jaka praktyka pokazała

W zeszłym roku musiałem jednocześnie obserwować „zachowanie” kilku odmian ziemniaka w okresie wegetacyjnym w rejonie pskowskim i leningradzkim, dlatego podsumowując obserwacje, mogę wyciągnąć kilka wniosków. Suchy okres pierwszej połowy sezonu wegetacyjnego przyczynił się do zbyt szybkiego rozpoczęcia kwitnienia roślin dorosłych, co znacząco wpłynęło na plonowanie. Bardzo plenna białoruska odmiana Skarb, szeroko rozpowszechniona w obwodzie pskowskim i „przenikająca” do naszego regionu, okazała się silnie dotknięta zarazą późną, w wyniku czego plonowała znacznie gorzej od odmiany Charodey (selekcja północno-zachodnia), która charakteryzuje się nie tylko wysoką odpornością na tę grzybicę, ale także odpornością na szereg wirusów, suszę i krótkotrwałe podmokanie gleby.

Chociaż w niesprzyjającym roku (aw rejonie Leningradu podobne zjawisko obserwuje się co 2-3 lata), Charodey nadal okazał się najbardziej produktywny. To prawda, że został poważnie zaatakowany przez stonkę ziemniaczaną (szczególnie w rejonie pskowskim), która uwielbia tę wysoce skrobiową odmianę. Dlatego nie mogłem w pełni wykazać swojego potencjału (do 500-600 kg / tkanie).

Odmiana Naiada odporna na nicienie również wykazała dobrą produktywność. Uważa się również, że jest odporny na wirusy, zarazę i stosunkowo odporny na stonkę ziemniaczaną. Jest to ważne, ponieważ choroby nicieni stają się z każdym rokiem coraz częstsze.

Sadzonki odmiany Riddle of Peter w pierwszych tygodniach były nierówne, ale potem wyrównały się i dały dobre zbiory na mokrym terenie. Jednak ta odmiana, gdy jest używana przez 3-4 lata, gromadzi dużo infekcji wirusowych.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczenięta na sprzedaż Konie na sprzedaż

Na przykład bulwy odmiany Shaman charakteryzują się długim okresem spoczynku: przez stosunkowo długi czas nie kiełkują w warunkach pokojowych (ciepłych). Ten czynnik jest bardzo ważny dla mieszkańców Petersburga, ponieważ wielu ogrodników z miasta jest zmuszonych do trzymania upraw w domu w pierwszej połowie zimy. Ale zgodnie z moimi obserwacjami i obserwacjami wielu kolegów i znajomych ta odmiana wymaga bardzo starannej pielęgnacji (dużo opatrunków) i uwagi, w przeciwnym razie w zbiorach będzie wiele bardzo małych bulw.

W przybliżeniu takie same wymagania stawia odmiana Skazka, która ma piękny kształt i ciekawą barwę bulw. Potencjał tej odmiany do tworzenia 30-35 bulw w buszu nie zawsze pozwala na przekształcenie ich w bulwy wysokiej jakości, nadające się do spożycia (szczególnie w suchej wegetacji). Odnosi się wrażenie, że wczesna dojrzałość odmiany nie pozwala poradzić sobie z wystarczająco pełnym dojrzewaniem większości bulw w buszu. Ale przy sprzyjającej wilgotności gleby, dobrym karmieniu roztworem złożonego nawozu mineralnego i hilling na początku kwitnienia (ta ostatnia metoda wydłuża okres wegetacji odmiany), ogrodnik zwiększa szanse na uzyskanie przyzwoitych zbiorów bulw tej odmiany. Jeszcze lepiej jest, jeśli w tym okresie dokarmianie dolistne odbywa się na wierzchołkach słabym roztworem nawozu organicznego.

Ale rośliny podatnej wczesnej odmiany holenderskiej Latona zeszłego lata, choroba dosłownie „skoszona”.

Wysoko plonująca odmiana Zarevo (zawartość skrobi 18-25%), która daje dobre zbiory na glebach gliniastych, boleśnie znosi suchą roślinność. Przy tej pogodzie dodatkowo aktywują się na nim choroby wirusowe.

Stosunkowo dobry wynik w tym roku na nawożonym polu (sądząc po zbiorach z ich poletek) wykazały również odmiany - wczesna Lark, średnio wczesna Elizaveta i Lisetta.

Gotowanie bulw do sadzenia

Mam nadzieję, że ogrodnicy pamiętają, że połowa końca kwietnia to czas, w którym zaczyna się wernalizacja bulw ziemniaka, która trwa nawet półtora miesiąca. Z reguły optymalne jest sadzenie ziemniaków w celu ogrzania gleby do 8 … 10 ° C na głębokość 10 cm (zgodnie z kalendarzem ludowym początek pracy zbiega się z otwarciem liści na brzozie, a na końcu - z utworzeniem pełnego liścia topoli). Dzięki wysokiej jakości kiełkującym bulwom można uzyskać doskonałe zbiory. Stwierdzono, że ziemniaki posadzone w nieogrzewanej glebie siedzą w niej przez długi czas bez oznak rozwoju, następnie powoli kiełkują, a na jej pędy częściej niż zwykle wpływa rizoktonia (końcówki pędów brązowieją z tego powodu, czarny i często giną bez wychodzenia na powierzchnię gleby).

Aby uzyskać bardzo wczesne zbiory, należy użyć wczesnych odmian ziemniaków - wczesnego Żukowskiego, Lark, Lisetta, Pushkinets, Skala, Snegir i inne.

Wiadomo, że ziemniaki wernalizowane i posadzone znacznie później niż bulwy niekiełkujące lub nieogrzewane wyprzedzają zbyt wczesne sadzenie z takich bulw, a także zapewniają przyjazne, równe pędy bez wypadów. Takie ziemniaki mają większe szanse na uniknięcie najbardziej szkodliwej choroby w naszej strefie - zarazy późnej. Dobre zaopatrzenie gleby w wilgoć, która nie zdążyła jeszcze wyparować od wiosny, również przyczyni się do pomyślnego wczesnego ukształtowania plonu. Zdaniem ekspertów dobrze porośnięty materiał sadzeniowy tworzy plon 2-3 tygodnie wcześniej (ze wzrostem plonu o 50-60%) niż bulwy niekiełkowane.

W celu wernalizacji pobiera się zdrowe bulwy odmianowe o wystarczająco wysokiej reprodukcji (mogą mieć różne rozmiary). Jeśli używa się ziemniaków niewiadomego pochodzenia, bulwy są dokładnie myte z ziemi; lepiej jest je również wspierać przez 15-20 minut w 1% roztworze kwasu borowego lub w lekko borowym roztworze nadmanganianu potasu.

Bulwy układa się w jednej lub dwóch warstwach w rozproszonym świetle (bezpośrednie światło słoneczne powoduje oparzenia powierzchniowe). Przez pierwsze 1,5-2 tygodnie bulwy są przechowywane w ciepłym pomieszczeniu w temperaturze pokojowej, a następnie przenoszone do pomieszczenia o temperaturze 10 … 14 ° C. Z powodu tej różnicy temperatur większość oczu wykluwa się w tym samym czasie w bulwach (takie bulwy dają mocne krzewy wielopniowe).

Jeśli kiełkowanie rozpocznie się w niskiej temperaturze, budzą się tylko oczy górnej połowy bulw. Prawidłowo porośnięte bulwy mają mocne, grube, 2-3 cm pędy z zielonym wierzchołkiem i podstawą z licznych guzków korzeniowych, z których po kilku dniach formuje się system korzeniowy. W takich ziemniakach kiełki nie odrywają się podczas transportu i sadzenia.

Po wykiełkowaniu chore bulwy są odrzucane: aktywują patogeny i manifestują je w materiale roślinnym. Bulwy, które tworzą bardzo cienkie kiełki, są odrzucane - jest to oznaka chorób wirusowych.

Gdy bulwy rosną na wilgotnym, przepuszczalnym dla powietrza podłożu (torf, próchnica lub trociny) w temperaturze 15 … 22 ° C, uzyskuje się jeszcze wcześniejszy zbiór. Na warstwę bulw wylewa się podłoże o grubości 2-3 cm, następnie nakłada się kolejną warstwę bulw (można ułożyć do 4-5 warstw); trzymaj tak przez 2-3 tygodnie. Podłoże jest umiarkowanie nawilżone wodą, jest to możliwe przy słabym roztworze złożonych nawozów mineralnych. W tym samym czasie powstają pędy o długości kilku centymetrów i w pełni rozwinięty system korzeniowy. Konieczne jest natychmiastowe sadzenie takich ziemniaków, aby zapobiec przerostowi kiełków (lepiej, aby nie przekraczały średnicy bulwy) lub nadmiernemu wysuszeniu korzeni podczas transportu.

Jeśli ogrodnicy planują ciąć duże bulwy, to po pierwsze, nóż powinien być stale dezynfekowany w stężonym roztworze nadmanganianu potasu, a po drugie operację tę należy wykonać 2-3 godziny przed sadzeniem (w celu gojenia się korka cięcia), i po trzecie, konieczne jest cięcie w taki sposób, aby każda część miała co najmniej 40-50 gi 2-3 kiełki.

Jeśli któryś z ogrodników planuje uzyskać plon ziemniaka z nasion hybrydowych (F1) i sadzonek (podobnie jak w przypadku uprawy pomidora), to musi pamiętać, że młodych roślin nie należy mocno ciągnąć, ponieważ sadzone na otwartej przestrzeni gorzej zakorzeniają ziemia.

Każdy ogrodnik wie, że odmiany ziemniaków różnią się wczesną dojrzałością. Jeśli interesują Cię odmiany średnio późne (Zarevo, Nikulinsky) lub późne, które potrzebują odpowiednio 100-110 lub 110-120 dni, aby wytworzyć nadającą się do sprzedaży produkcję roślinną, nie możesz obejść się bez długotrwałej wernalizacji.

Dla każdego hodowcy bardzo ważne jest, aby znać cechy odmian ziemniaków, które są najbardziej odpowiednie dla Twojej strefy i gleby w Twojej okolicy. Bardziej szczegółowe informacje na temat cech najbardziej akceptowalnych i obiecujących odmian dla warunków regionu Leningradu można znaleźć w mojej broszurze informacyjnej i praktycznej „Do zbioru ziemniaków w XXI wieku. Odmiany ziemniaków dla ogrodnika i rolnika Północno-zachodni region Rosji”.