Uprawa Rzodkiewki W Szklarniach I Na Otwartym Polu

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Ten cenny korzeń rzodkiewki. Część 1

Rzodkiewka (Raphanus sativus L., odm. Sativus, rodzina Brassicaceae) jest najczęściej nazywana w życiu codziennym rzodkiewką. Jednak bardziej słuszne jest nazywanie tego rzodkiewką. Nazwa rośliny pochodzi od łacińskiego „radix”, co oznacza „korzeń”. Znany jest ludziom od dawna. W starożytnej Grecji rzodkiewki składano w ofierze Apollowi na złotym talerzu. W naszym kraju warzywo to rozpowszechniło się stosunkowo niedawno - dopiero na początku XX wieku. Teraz jest to jedna z najbardziej szanowanych roślin warzywnych.

Rzodkiewka to jedno z pierwszych świeżych warzyw, które pojawiają się na naszym stole po długiej zimie, kiedy organizm potrzebuje dużej ilości witamin. Szeroko daje nam wszystko, co niezbędne dla zdrowia. Najcenniejszą i najsmaczniejszą rzeczą w rzodkiewce są rośliny okopowe - rodzaj skarbonki, w której roślina przechowuje składniki odżywcze. Młode rzodkiewki są soczyste i mocne. To warzywo wcześnie dojrzewające i owocne. W sezonie z tych samych zagonów można zebrać 3-4 plony cennych roślin okopowych.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Biologiczne cechy rzodkiewki

Krótki opis. Rzodkiewka to roślina jednoroczna. Nasiona dojrzewają podczas wiosennych siewów w Non-Black Earth Zone w europejskiej części Rosji. Dolne prawdziwe liście mają kształt liry, górne są wycięte, z dużym górnym płatem i mniejszymi bocznymi. Rozeta liści jest niewielka, częściowo rozłożona. W wielu odmianach rzodkiewki bezpośrednio po utworzeniu liścieni, które wyróżniają się dużymi rozmiarami, rozpoczyna się tworzenie rośliny okopowej. W literaturze często można spotkać się z określeniem „faza linienia” - to czas, w którym zaczyna się zgrubienie rośliny okopowej, kiedy skóra pęka w dolnej części kolana hipokotycznego.

Korzenie rzodkiewki o różnych kształtach - od płaskich do długich stożkowatych i wrzecionowatych. Kolor rośliny okopowej jest biały, fioletowy, czerwony z różnymi odcieniami, różowo-czerwony, karminowy, szkarłatny lub czerwony z białą końcówką. Rzodkiewka, w przeciwieństwie do innych roślin okopowych, nie powoduje zatrzymania wzrostu masy liściowej i związanego z tym zwiększonego wzrostu rośliny okopowej.

Przydatność ekonomiczna roślin okopowych w odmianach wczesnych występuje po 20-30 dniach, a późno dojrzewających po 40-45 dniach od wykiełkowania. Po przejściu przez fazę rozety powstają kwitnące, rozgałęzione łodygi. W okresie poprzedzającym powstanie strzały kwiatowej następuje gwałtowna zmiana w strukturze rośliny okopowej. Z gęstego, szklistego staje się luźny, jakby składał się z waty. Zwiększa się ilość błonnika w roślinach okopowych. Ze słodkiego, soczystego warzywa z ostrym, przyjemnym uczuciem pikantności, staje się wytrawne i bez smaku.

Roślina nasienna, w zależności od odmiany, osiąga wysokość 40-180 cm, kwiaty duże (do 1,5 cm średnicy), białe lub różowe. Owocem jest strąk, który się nie otwiera. Nasiona są kanciaste, różowo-brązowe. Masa 1000 nasion to 8-12 g. Zachowują żywotność przez 4-5 lat.

Wymagania dotyczące warunków wzrostu

Stosunek do ciepła. Będąc rośliną odporną na zimno, rzodkiewka dobrze rośnie w temperaturze + 10 … + 12 ° С, ale do tworzenia roślin okopowych najlepsza temperatura wynosi + 16 … + 20 ° С. W otwartym terenie pędy rzodkiewki tolerują mrozy do -4 ° C, a rośliny dorosłe - do -6 ° C. Wysokie temperatury przy braku wilgoci prowadzą do przedwczesnego strzelania roślin, podobnie jak długotrwałe narażenie na niskie temperatury. Podczas uprawy w szklarniach należy pamiętać, że rzodkiewki rosną lepiej w temperaturze + 20 ° C, a następnie, zanim pojawi się pierwszy prawdziwy liść, temperaturę należy obniżyć do + 6 … + 8 ° C, aby zapobiec rozciąganie roślin, po czym jest ponownie podnoszone do optymalnego …

Stosunek do światła. Rzodkiewka to roślina kochająca światło. W warunkach niedostatecznego oświetlenia i słabej wentylacji w chronionym gruncie uzyskuje się rozbieżność masy liści i roślin okopowych (waga wierzchołków jest większa). W miejscach zacienionych i przy silnym zgrubieniu w uprawach rośliny rozciągają się. W tym przypadku plony roślin okopowych maleją lub w ogóle się nie tworzą. Dla większości początkujących ogrodników dobre plony nie przynoszą rezultatów z powodu zagęszczonego siewu lub przedwczesnego przerzedzania.

Rzodkiewka produkuje dobre rośliny okopowe w ciągu 10-12 godzin dziennie. Wynika to z faktu, że z krótkim dniem rośliny nie mogą przejść do kolejnej fazy swojego rozwoju, w wyniku czego produkty asymilacji są wysyłane do rośliny okopowej, zdeponowanej w niej, dzięki czemu jej ciągły wzrost występuje. Należy pamiętać, że rzodkiew wysiewana na początku lipca tworzy duże rośliny okopowe o średnicy do 10-15 cm, które czasami ważą 20 razy więcej niż roślina okopowa tej samej odmiany uprawiana podczas siewu wiosennego, bez tworzenia szypułek ponieważ roślina wykorzystuje produkty fotosyntezy do gromadzenia rezerwowych składników pokarmowych.

W przypadku długich godzin dziennych rzodkiewki część nadziemna roślin stale rośnie, a wzrost roślin okopowych maleje, ponieważ roślina kieruje produkty asymilacji do tworzenia narządów rozrodczych. Dlatego rzodkiewki są często strzelane późną wiosną i wczesnym latem, kiedy nadchodzą długie dni.

Związek z wilgocią. Rzodkiewka ma słaby system korzeniowy i dlatego jest wrażliwa na wilgotność gleby. Przy braku wilgoci w glebie tworzy grube, drobne, słabo jadalne korzenie. Jakości stwardniałych korzeni rzodkiewki nie można poprawić przez podlewanie. Rzodkiewka bardzo silnie reaguje na zmiany wilgotności powietrza. Nie toleruje suszy i upałów, szybko staje się zdrewniały, bez smaku i wiotcze. Nawet niewielka susza wpływa nie tylko na jakość, ale także na przedwczesne strzelanie roślin.

Stosunek do odżywiania gleby. Rzodkiewka to jedna z najszybciej rosnących roślin warzywnych. Najlepsze do tego są luźne gleby neutralne lub lekko kwaśne, piaszczysto-gliniaste lub gliniaste. Ciężkie, zimne gleby z niewielką ilością materii organicznej nie są odpowiednie dla rzodkiewki. Na bardzo żyznych glebach zapewniony jest szybki wzrost i dobre plony. Rośliny w krótkim czasie wchłaniają duże ilości składników odżywczych. Przy niewielkim ich usunięciu z jednostkowej powierzchni rzodkiewki wyróżniają się dużą intensywnością wchłaniania składników odżywczych w jednostce czasu. Dlatego dobrze reaguje na wprowadzenie łatwo przyswajalnych nawozów. Rzodkiewka również reaguje na żyzność gleby, podobnie jak zielone rośliny liściaste, ale do tworzenia roślin okopowych, szczególnie na lekkich glebach piaszczysto-gliniastych, potrzebuje większych dawek nawozów potasowych. Nie należy przeznaczać świeżo podlewanych terenów pod uprawę rzodkiewki. Na glebach kwaśnych stępka silnie wpływa na rzodkiew.

Uprawa rzodkiewki w chronionym gruncie

Do uprawy wiosną w szklarniach lepiej jest używać odmian wcześnie dojrzewających. Do tego celu można polecić następujące odmiany rzodkiewki: Deca, Heat, Quarta, Mark, Early Red, Ruby, Saksa, Teplichny, Teplichny Gribovskiy, Holro.

Aby uzyskać wczesne zbiory, zaleca się uprawę rzodkiewki w szklarniach, szklarniach, osłonach foliowych i na izolowanej glebie. W szklarniach foliowych rzodkiewki uprawia się jako zagęszczarkę lub jako niezależną uprawę, dzięki czemu można ją wykorzystać na wczesne ogórki lub pomidory. W ciepłych szklarniach i szklarniach foliowych z gwarantowanym ogrzewaniem nasiona wysiewa się od początku do połowy marca. W nieogrzewanych szklarniach i pod małymi osłonami foliowymi nasiona wysiewa się 5-10 kwietnia; zbiory dojrzewają 10-15 maja i wynoszą 4-5 kg / m².

Rzodkiewka to jedna z głównych upraw w okresie jesiennego użytkowania szklarni i szklarni. W tym celu odmiany późno dojrzewające wysiewa się 10-15 sierpnia, wcześnie dojrzewające - 10-15 dni później. Przed siewem nasiona są kalibrowane. W przypadku łóżek w szklarniach stosuje się nasiona o średnicy co najmniej 2,5 mm. Rzodkiewki wysiewa się na wyrównanej, dobrze nawilżonej glebie w ilości 300-400 nasion (4-5 g) na 1 m². Odległość między rzędami wynosi 6-7 cm, między roślinami w rzędzie powinna wynosić 4-5 cm, a głębokość siewu 1,5-2 cm.

Opieka polega na zachowaniu wymaganych parametrów mikroklimatu. Podczas uprawy rzodkiewki temperatura powietrza jest utrzymywana w zależności od fazy wzrostu. Przed pojawieniem się pędów wynosi + 15 … + 20 ° С, wraz z początkiem pojawienia się pędów bardzo ważne jest, aby obniżyć temperaturę w odpowiednim czasie do + 8 … + 10 ° С w aby zapobiec rozciągnięciu hipokotylowego kolana. Po 5-7 dniach, z początkiem „linienia”, zwiększa się i do końca uprawy utrzymuje się na poziomie + 12 … + 14 ° С przy pochmurnej pogodzie i + 16 … + 18 ° С przy słonecznej pogodzie, aw nocy + 8 … + 10 ° C. Temperatura gleby powinna wynosić + 12 … + 16 ° С. Aby usunąć nadmiar ciepła, wykonuje się intensywną wentylację szklarni i szklarni. Wilgotność powietrza powinna wynosić 65-70%. Do masowego pojawienia się sadzonek sadzenie nie jest podlewane.

Gdy wierzchnia warstwa gleby wyschnie, spryskuje się ją wodą. Gleba jest utrzymywana w stanie wilgotnym, luźnym, a przed „linieniem” konieczne jest umiarkowane podlewanie, potem częstsze. Wilgotność gleby powinna wynosić około 70%. Nadmiar nawozu i wilgoci prowadzi do rozmnażania się liści ze szkodą dla tworzenia roślin okopowych, dlatego słabe karmienie odbywa się tylko w razie potrzeby.

Najczęściej rzodkiewki w chronionym gruncie są dotknięte czarną nogą, kilem i mączniakiem rzekomym. Źródłem zakażenia jest skażona gleba, szczątki roślin i nasiona. Nadmierna wilgotność i niedostateczna wentylacja, nagłe zmiany temperatury, podlewanie zimną wodą, zwiększona kwasowość gleby i brak światła sprzyjają rozwojowi chorób. Głównymi sposobami zachowania zbiorów są środki zapobiegawcze (przestrzeganie technologii uprawy) oraz uprawa odmian stosunkowo odpornych (Zarya, Teplichny, Early Red).

Ochrona chemiczna rzodkiewki jest niedopuszczalna ze względów sanitarno-higienicznych. Aby odstraszyć owady, możesz użyć środka ludowego - popiołu.

Uprawa rzodkiewki na otwartym polu

Prekursorami rzodkiewki mogą być dowolne rośliny warzywne, pod które zastosowano duże dawki nawozów organicznych, z wyjątkiem kapusty. Chcę Cię ostrzec, że nie możesz użyć starej szklarniowej gleby do rzodkiewki po wyhodowaniu sadzonek kapusty lub działki kapusty, rzepy, rzodkiewki, rzepy, ponieważ uderza ich również kil.

Przygotowanie gleby. Niekorzystne warunki w okresie wschodów i powstawania roślin okopowych prowadzą do powstania dużej liczby roślin kwitnących. Dokładne cięcie gleby jest jednym z warunków wysokiej jakości pracy siewnej. Należy pamiętać, że rzodkiewki nie można siać w nieutwardzonej, nadmiernie wilgotnej glebie. Przygotowując glebę należy zwrócić szczególną uwagę na niszczenie chwastów, gromadzenie się wilgoci i spulchnianie warstwy ornej. Konieczne jest rozpoczęcie obróbki jesienią od kopania na całej głębokości warstwy ornej. Wczesną wiosną teren jest bronowany, a jeśli gleba jest zagęszczona, kopie ją do 2/3 głębokości jesiennego kopania, aby nie wyrzucać nasion chwastów i resztek roślinnych na powierzchnię.

Przy siewach późną wiosną gleba jest kilkakrotnie rozluźniana, co zapobiega pojawianiu się chwastów. Jeśli rzodkiew jest uprawiana przez drugą uprawę po ziemniaku, wówczas gleba jest poluzowana i bronowana, a jeśli po zielonych jest wykopywana, bronowana i natychmiast zasiewana.

Nawozy. Na dobrze przyprawionych glebach dla poprzedniej uprawy rzodkiewki można uprawiać bez nawozów lub dodawać tylko nawozy mineralne w ilości: 20-25 g saletry amonowej, 20-30 g superfosfatu, 15-20 g soli potasowej lub te nawozy można zastąpić 30-40 g nitrofoski lub Kemir -uniwersalne na każdy metr kwadratowy. Żyzna gleba bez nadmiaru wilgoci i nawozów azotowych zapewni dobre rośliny okopowe.