Moje Ulubione Odmiany Pomidorów, Papryki I Ogórków

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Odmiany i hybrydy pomidorów

Chciałbym podzielić się z redaktorami i czytelnikami magazynu wszystkim, co wydarzyło się na mojej stronie w zeszłym roku. Zwykle mówi się o swoich sukcesach, ale chcę podzielić się wszystkim - zarówno sukcesami, jak i porażkami, odkryciami i rozczarowaniami. Miniony sezon był bardzo ciekawy i prawdopodobnie był nawet punktem zwrotnym w moim życiu.

Nie mogłam wybrać, która kultura w tym roku pokazała się najlepiej, dlatego postanowiłam po prostu zaprosić Was do siebie, opowiadając przy pomocy zdjęć o cudownym okresie w moim życiu - letnim sezonie letnim minionego roku. Biorąc udział w konkursie rok temu, opowiadając o mojej pracy na stronie zauważyłem, że moją ulubioną uprawą są pomidory.

Dlatego też tym razem chcę zacząć od nich. Wiele osób nazywa nasz region „krainą wiecznie zielonych pomidorów”. Naprawdę mam nadzieję, że moje doświadczenie pomoże obalić ten mit.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Miałem bardzo trudną sytuację z pomidorami w zeszłym sezonie, nawet pomimo ich szczególnej pozycji, ponieważ w najważniejszym momencie - w momencie przesadzania ich do szklarni - bardzo zachorowałem, a terminy sadzenia były opóźnione o dwa tygodnie. Ale najpierw najważniejsze.

Następujące nasiona to pomidory, które zasiałem zeszłej wiosny: Mazarin - wysiew 13 lutego; Kaspar, Perła ogrodowa, Midas, Słodka pęczek, Waluta, Syberyjskie wczesne dojrzewanie, Persymona, Czarny Książę - wysiano 24 marca. Sadzonki czuły się w tym roku świetnie, ponieważ drastycznie zmniejszyliśmy ich liczbę - w sumie było 40 krzewów.

W szklarni pod koniec kwietnia zasiała musztardę, po spulchnieniu gleby „Kozmą” (o tym narzędziu będzie mowa nieco później) i rozlaniu jej Extrasolem.

Mam szklarnię - tunel pomidorowy z domowymi drzwiami i oknem, pokryty folią Svetlitsa - bardzo, cóż, po prostu bardzo mi się podoba ten film: nie rozrywa się, rozciąga się bez ugięcia dzięki swojej gumopodobnej strukturze, woda zamiast kapać kondensat zbiera się na niej w postaci małych kuleczek, które wysychają na pierwszych promieniach słońca. Otóż jest bardzo „ciepły” - utrzymuje temperaturę lepiej niż inne folie. Końce szklarni są uszczelnione spunbondem SUF40.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Postanowili posadzić odmianę Mazarin wcześniej - 9 maja, a potem bardzo tego żałowali. Zamrożenie -100 stopni praktycznie zniweczyło całą pracę nad tą odmianą. Nie uratowano nawet podwójnych dodatkowych schronów. Tylko jedna roślina ma żywy pień, z którego wyszło trzech pasierbów. Ale to nie było to samo.

Na samym początku czerwca z powodu choroby nie mogłem zasadzić pozostałych pomidorów; zrobił to dopiero 14 czerwca - katastrofalnie spóźniony dla naszej okolicy. Do sadzenia wykonuję zwykłą wiertarką ogrodową, wzdłuż nieskoszonego zielonego nawozu. Koszę je dopiero tydzień po posadzeniu pomidorów i mulczuję nimi sadzenie. Nie robię tego wcześniej, ponieważ doskonale ocieniają sadzonki i regulują bilans wodny - nie pozwalają na wyschnięcie gleby, a jednocześnie odprowadzają nadmiar wilgoci.

Ponieważ w tym roku prawie wszystkie sadzonki wyrosły, większość roślin musiała zostać posadzona, chociaż bardzo nie lubię tej metody ze względu na opóźnienie wegetacji. W rezultacie przez cały sezon opiekowała się pomidorami jak kura lęgowa. Tydzień po tygodniu karmiłam ich gnojowicą + ekstrakt z popiołu i naparem ze skórki chleba + kwaśne resztki produktów mlecznych.

Dodatkowo od samego początku sezonu wegetacyjnego spryskałem rośliny Extrasolem raz na dwa tygodnie - z fitofthory i innych potencjalnych chorób. Po pierwszych dziesięciu dniach lipca przestałem podawać obornik gnojowicą. Właśnie zacząłem dodawać popiół do zacieru chlebowego. Kilkakrotnie spryskałem go roztworem preparatu homeopatycznego „Zdrowy Ogród”.

Ponieważ ściółka została „zjedzona”, dodałem siano lekko przesuszone przez więdnięcie. I oczywiście w odpowiednim czasie odciąła dolne liście (po utworzeniu ostatniego jajnika na górnej szczotce).

W trzeciej dekadzie sierpnia wszystkie pomidory były „skończone”.

Oto wyniki, z których niektóre można również zobaczyć na zdjęciach:

Odmiana Persimmon. Bardzo podobała mi się ta odmiana. Niesamowite w smaku pomidory z jędrnym miąższem i dużą zawartością cukru. Poprowadziłem ich w dwóch kufrach, ale myślę, że bardziej opłacalne byłoby poprowadzenie ich w jednym, mocniej dopasowanym.

Z długo cierpiącej odmiany Mazarin przetrwała tylko jedna roślina. Myślę, że warto z nim pracować jeszcze przez co najmniej kolejny rok, ponieważ w zeszłym roku mogłem ocenić tylko jakość owoców. Mają bardzo dużą gęstość, dość duże, nieco gorsze w cukrze od Persymony, ale nadal smaczne. Idealny na letnią sałatkę: pomidor Mazarin + pomidor Persimmon + kilka ogórków z hybrydy Usadebka i jedna słodka papryka odmiany Zdorovye.

A na tym zdjęciu moimi ulubionymi i dumą są pomidory Currency. Owoce stosunkowo małe, bardzo plenna i dość wcześnie dojrzewająca. Ponadto jest przechowywany znacznie lepiej niż tak zwane pomidory wołowe. Używam ich jako materiałów eksploatacyjnych - do lecho, "język teściowej", "hrenoviny", "hrenoder", adjika itp. Zwykle tworzę dwa lub trzy pnie. Odmiana ta należy do średnich pomidorów (pół-determinanty).

Owoce odmiany Black Prince to najsmaczniejsze wielkoowocowe pomidory jakie mam.

Dość późno dojrzewające pomidory. Uformowane w 2-3 łodygi, w przyszłym roku - będę w jednym. Niezastąpiony dla tych, którzy lubią jeść pomidory w całości, a nie w sałatce. Mój mąż jadł je z … ogórkami kiszonymi - w jednej ręce pomidorem, w drugiej - ogórkiem kiszonym świeżo ze słoika - zamiast soli. Spróbowałem - naprawdę pyszne!

Ale Kaspar to nasz „koń roboczy”. Bardzo wydajna hybryda. Chociaż należy do późnego dojrzewania, większość owoców zdołała dojrzeć na winorośli. Bardzo jędrny miąższ - idealny do konserw i suszenia. Idealnie przechowywane. Świeże, nie lubię ich jeść, ponieważ mają bardzo gęstą skórkę, co jednak jest ważne przy konserwach.

Kolejnym zaszczyconym mieszkańcem szklarni pomidorów jest pomidor Garden Pearl. Używam jego owoców tylko do ucztowania, ale głównie do konserw o małych owocach. Nawiasem mówiąc, jest to jeden z ulubionych zimowych przysmaków mojego męża, oprócz marynat i kiszonej kapusty.

I wreszcie tak zwany przysmak - Słodka pęczek - ulubione „jedzenie” mojego dziecka. To na pewno - rozpływa się w ustach, a nie w dłoniach! Jak jeden z moich znajomych, z polecenia którego zasadziłem tę odmianę, powiedział: „Wiśnie odpoczywają”.

To chyba cała wycieczka przez moje odmiany i hybrydy. Dodam, że pomidory, szczególnie dzięki Extrasolowi, nic nie zaszkodziły. Jedyne, czego żałuję: ile ich by było, gdybym nie zachorował i nie zasadził ich dwa tygodnie wcześniej …

Chociaż może wtedy poświęciłbym im mniej uwagi. Ostatnie pomidory usunęliśmy 24 września. Okazało się bardzo symbolicznie - sezon wegetacyjny od 24 marca do 24 września. Dokładnie 6 miesięcy. Nigdy nie wyciągam wierzchołków, ale przycinam je na poziomie gleby, pozostawiając korzenie, aby karmić żywe stworzenia w glebie. Spalam szczyty na popiół bardziej z przyzwyczajenia, bo nie ma chorób.

Ale szczerze mówiąc, nie wiem, czy nawet zdrowe blaty można umieścić w kompoście. Jest zbyt szczegółowa. Po zebraniu wierzchołków i zwijaniu podwiązek, rozsypała glebę Extrasolem i zasiała rzodkiew - bardzo wygodny zielony nawóz poza sezonem. Pod śniegiem z reguły pozostawia bujny dywan. Rzepak ozimy można, a nawet lepiej, ale niestety w tym sezonie nie mogłem znaleźć jego nasion.

Odmiany i hybrydy papryki

Drugą kulturą, która zasługuje na miejsce w moim sercu i na tej stronie, jest papryka. Zasiane tego roku 24 lutego nasiona mieszańców i odmian: Red Baron F1, Gourmet F1, Cappuccino F1, Medal, Bogatyr. Sadzonki były bardzo dobre, chociaż sadzonki były nierówne.

Szklarnia, a właściwie szklarnia jest stara - dostałem ją od sąsiadów, ale nadal służy wiernie. Każdego roku głównym problemem jest to, jak go szybciej podgrzać … Obornik jest moim zdaniem najlepszym materiałem, ale nie można tego ująć, ponieważ wszystkie papryki pójdą na szczyty … Próbowałem zrobić farsz z siana - nic dobrego z tego nie wyszło. W rezultacie zaaranżowałem przytulne gniazdo dla myszy. W tym roku na własne ryzyko i ryzyko napełniłem szklarnię obornikiem, ale dość wcześnie - w połowie kwietnia i zasiałem kapustę, astry itp. Na rozgrzanych redlinach. Wynik był bardzo dobry - wyhodowałam sadzonki kwiatów i warzyw, a nadmiar azotu pozostał. Następnie posadziłem tam paprykę.

Grzbiety w mojej szklarni są wysokie - 40 cm, ale w tym roku będę robił jeszcze wyżej. W przejściu pod chodnikiem poduszka z na wpół zgniłych trocin. A dodatkowa woda znika, jeśli gapię się podczas podlewania, i dodatkowe ogrzewanie szklarni. Film to oczywiście także „Svetlitsa”. Sadzę sadzonki bez pogłębiania.

Po nadejściu upalnych dni rośliny należy ściółkować - jest to szczególnie ważne w przypadku papryki, ponieważ źle tolerują one brak wilgoci w górnej warstwie. Powoli odcinam liście aż do rozwidlenia i już się nie formuję.

Bardzo kochają jedzenie! Najpierw karmię je zacierem z trawy popiołu z dodatkiem preparatu mikrobiologicznego BakSib („Lśnienie 2”), w drugiej połowie lata przekładam to na „chleb i mleko” - ekstrakt z zacieru chlebowo-mlecznego, do przygotowania którego są suszone skórki chleba i resztki jogurtu. Ekstrakt z popiołu koniecznie pozostaje, ponieważ reakcja mówcy chleba i mleka jest kwaśna. Okresowo spryskuję go Extrasolem, ale tak naprawdę nie skupiam się na nim: papryka i tak nie choruje.

To lato okazało się bardzo gorące, więc papryki były po prostu bezmiarem. Najważniejsze, żeby nie zapomnieć o wodzie. Papryki odmiany Bogatyr pięknie prezentowały się w drugiej dekadzie sierpnia. Przeważnie jemy tylko paprykę. Mąż uwielbia je chrupać w szklarni, a syn nie pozostaje w tyle. Wszystko, co udało nam się „uratować” na zimowe przygotowania, zostało zebrane na początku września.

Część papryki marynowałam w miodzie, część poszłam na lecho, w domu doprowadziłam drobiazg do dojrzałości i suszyłam na suszarce na podczerwień Ładoga. Roślin owocujących wycinano u nasady, rozsypywano ziemię za pomocą gaduła z EM-kami i zasiewano rzodkiew. Pod koniec października usunąłem folię z dachu szklarni: uważam, że ziemia powinna być zimą pod śniegiem, w przeciwnym razie mieszkańcy gleby będą mieli jeszcze trudniej.

Odmiany i hybrydy ogórków

Oczywiście nie mogę ignorować takiej kultury jak ogórki. Moim zdaniem ich technologia rolnicza jest znacznie prostsza niż w przypadku papryki czy pomidorów. Dlatego nie będę się nad tym szczegółowo rozwodzić, ale opowiem tylko o niuansach. Moim ulubionym ogrodem nie z pierwszego roku jest hybrydowa rezydencja z „Hardwick”. Co więcej, jeśli kupiłem w tym roku worek nasion, to zasieję je dopiero w przyszłym roku.

Na początku kwietnia nawet na śniegu muszę przykryć ogórecznik folią, po kilku tygodniach posiewam na brzegach nasiona pierwszej rzodkiewki, a miesiąc później po usunięciu rzodkiewki wykopuję okop pośrodku szklarni, do której włożyłem łopatę z obornikiem. Za dwa tygodnie udaje mu się rozgrzać, a na początku czerwca zaczynam siać ogórki. Sadzę dwa krzewy wcześniej wyhodowanymi sadzonkami i sześć kolejnych suchymi nasionami.

Tak więc w ogrodzie o powierzchni 4 m2 otrzymuję 8 sadzonek ogórka, umieszczonych nad wykopem z obornikiem. To jest bardzo ważne. Moim zdaniem tak rzadkie sadzenie roślin to gwarancja zbiorów: ogórek nigdy nie zaowocuje dobrze w zatłoczonych warunkach. Wielu letnich mieszkańców, niestety, błędnie uważa, że im więcej roślin zasadzą, tym wyższy będzie plon. To nie jest prawda. Ogórek uwielbia przestrzeń. Co do reszty to zajmuję się tymi roślinami, jak wszyscy ogrodnicy, podlewając je wieczorem ciepłą wodą, robiąc z nich kilka razy w tygodniu „okłady” - zaraz po podlaniu okrywam folią.

Ale musisz to zrobić, gdy słońce nie jest już gorące, ale nadal grzeje. Spryskuję, podobnie jak inne uprawy, Extrasol i Zdorovy Sad i karmię je gadką do chleba. To praktycznie wszystko. W tym roku wielu narzekało na niskie plony ogórków, ale rozdaliśmy je wszystkim sąsiadom - co drugi dzień zbieraliśmy dziesięciolitrowe wiadro. A to z zaledwie ośmiu krzaków. Z takimi słodkimi koszyczkami poszliśmy do sąsiadów.

Przeczytaj część 2 Jak uprawiam marchewki na glinie