Rosnące Partenokarpiczne Holenderskie Hybrydy Ogórków

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

W wiosennej szklarni sadzimy partenokarpiczne hybrydy ogórków holenderskich. Rośliny partenokarpiczne, czyli po rosyjsku „samozapłodnione”, tworzą jajniki bez żadnego zapłodnienia, w przeciwieństwie do roślin samozapylonych (idiogamicznych). Mając wiele zalet, nie nadają się do pozyskiwania materiału siewnego, ponieważ ich nasiona nie są żywotne

Warto poczynić kilka ogólnych uwag o życiu rośliny ogórka w naszych szklarniach hobbystycznych. Przy spadku temperatury powietrza (19 … 22 ° C), przy wysokiej wilgotności (85-90%) i glebie (80-85%), zwłaszcza w strefie szyjki korzeni ogórka, ciśnienie w komórki rosną, częściowo pękają.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

W związku z tą biologiczną cechą bardzo ważne jest, jeśli to możliwe, zapobieganie spadkowi temperatury gleby. Należy pamiętać, że w szklarniach foliowych, przy niskich temperaturach nocnych i dobrym nasłonecznieniu w ciągu dnia, pędy rosną szybko, a owoce wylewa się powoli. Jeśli temperatura w strefie korzeniowej jest wysoka (25 … 28 ° C), to krótkotrwałe spadki temperatury powietrza do 15 ° C są łatwiejsze dla roślin.

W ciągu dnia przegrzanie wpływa negatywnie na intensywność fotosyntezy: im wyższa temperatura, tym większa dzienna depresja. W szklarniach rośliny o wysokim nasłonecznieniu mogą się przegrzewać z powodu słabego ruchu powietrza w pobliżu powierzchni liści. Dlatego w pogodne słoneczne dni w szklarniach powinna być dobra wentylacja, aby zwiększyć dostępność CO2, ponieważ włoski na liściach ogórka zapobiegają parowaniu i zmniejszają intensywność mieszania się powietrza na granicy z naskórkiem. Największe nagromadzenie plonów występuje w miesiącach największego przesilenia. W świetle powierzchnia liści uzyskuje woskowatą powłokę, szczególnie w intensywnym świetle. Edukacja woskowa to rodzaj ochrony przed chorobami.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczenięta na sprzedaż Konie na sprzedaż

Stosunek ogórka do składników mineralnych

Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że łączne stężenie soli przekraczające 1,8-2% negatywnie wpływa na rozwój i wzrost roślin, powodując ich stan stresowy. Konieczne jest częstsze nawożenie, ale przy słabym stężeniu nawozów wodą do nawadniania. Wypełnienie gleby jest takie samo jak na otwartym terenie, ale na terenie zamkniętym przy stosowaniu nawozów mineralnych należy pamiętać, że azot należy podawać w postaci azotanu (NO3), to jest azotan potasu, oraz w formie amonowej (NH4 +) - nie więcej niż 20% całkowitego wkładu azotu w postaci mineralnej. Ponadto istnieją dowody na to, że jony NH4 + zwiększają podatność roślin na choroby bakteryjne. Według naszych danych dobrym nawozem do ogórków jest saletra potasowa z Chile. Nawozy najlepiej stosować w postaci rozpuszczonej z wodą do nawadniania.

Wystarczalność pokarmową można skorygować wizualnie po wyglądzie rośliny. Brak składników odżywczych znajduje odzwierciedlenie w kolorze liści. Jego rozjaśnienie do bladozielonego wskazuje na brak azotu. Wręcz przeciwnie, przy nadmiarze tego pierwiastka liść staje się ciemnozielony z pofałdowaną powierzchnią miąższu między nerwami. Przy braku potasu ciemnozielony kolor pojawia się w pobliżu nerwów i bladej granicy na obwodzie liścia. W tym samym czasie młode jajniki gniją od góry. Przy braku fosforu, co jest szczególnie widoczne w okresie kwitnienia, kwiaty są małe, korona blada i krótka, liście stają się szare. Sadzonki uprawiane na takiej glebie nie mają organów generatywnych. W odmianach partenokarpicznych, przy braku wapnia, obserwuje się nieprawidłowe wypełnienie owoców, a jeśli jest ich dużo, wzrost zatrzymuje się.

Brak magnezu - na co wskazują plamy (2-2,5 mm), zlokalizowane grupowo wśród komórek miąższowych między nerwami liści - może obniżyć plon o 30%. Niedobór boru prowadzi do brzydoty owoców. Brak miedzi, cynku i żelaza objawia się w ten sam sposób na młodych pędach i wierzchołkach roślin w postaci chlorozy i wybielenia liści i ich zawiązków. W naszej praktyce stabilny pozytywny wpływ na mieszańce kiściowe miał dokarmianie dolistne Mg. Wygląda na to, że żywienie liśćmi pokonuje konkurencję ze strony innych jonów w strefie korzeni.

Nawet gdy gleba jest dobrze nawożona, w krytycznych okresach rozwoju roślin takie dokarmianie jest bardzo skuteczne, np. Na samym początku owocowania oprysk 0,1% roztworem siarczanu magnezu lub azotanu zwiększa obfitość owocowania. Korzenie ogórka w niskich temperaturach (poniżej 12 ° C) słabo wchłaniają składniki odżywcze. W takim przypadku wskazane jest karmienie roślin liśćmi słabym roztworem złożonych nawozów z mikroelementami 0,1%.

Staramy się wybierać najbardziej odporne na choroby hybrydy do szklarni, ponieważ różne pestycydy stosowane przeciwko chorobom roślin powodują zaburzenia w strukturze liści. Oczywiście w szklarni o małej objętości trudno jest znaleźć odpowiednie stężenie. Przędziorki (Tetrany-chus urticae) czasami atakują ogórki. Kleszcze są biernie przenoszone przez ludzi i zwierzęta przez prądy powietrza na pajęczynie. Kleszcze wolą ogórek, bakłażan, melony i pomidory. Roztocza rozmnażają się przy suchej i upalnej pogodzie.

Jesienią, gdy rośliny uprawne stają się niedostępne do pożywienia, roztocza migrują do chwastów. Zaleca się stosować przeciwko nim rozwiązania Vertimek KE - 0,05% lub Pegasus KS - 0,10-0,12%, ale lepiej nie wpuszczać takich gości do ogrodu i walczyć z chwastami. Gdy rośliny opryskuje się środkami owadobójczymi, umiera tylko 70-80% szkodników. Pozostałe osobniki są w stanie zwiększyć swoją liczebność tysiące razy.

Ogórki sadzimy w szklarni sadzonkami 22-25-dniowymi (3-4 liście) w połowie kwietnia, jeśli nie ma w przyrodzie „niespodzianek”. W przypadku nagłego trzasku zimna jest mała nagrzewnica powietrza, zwykle jest też wystarczające dodatkowe schronienie wewnątrz szklarni. Jeśli ryzykujesz sadzenie ogórków wcześniej niż optymalny czas, musisz zapewnić odpowiednią ochronę: ogórki nie rosną na mrozie, bez względu na to, jak je uczysz i aklimatyzujesz. Pamiętaj, że w naszej leśno-tundrze powtarzające się chłody występują w maju lub przed 10 czerwca.

Do uprawy sadzonek lepiej jest użyć mieszanki torfowo-trocinowej w stosunku 2: 1. Najważniejsze jest to, że nie ma w nim nadmiaru nawozów, ponieważ główny korzeń, wyrastający z nasion, jest natychmiast uszkodzony z powodu wysokiego stężenia soli, a korzenie boczne są utrzymywane głównie na powierzchni. Przed siewem wilgotność gleby w doniczkach powinna wynosić 85%, a temperatura 25 ° C. W doniczce, we wcześniej wykonanym zagłębieniu (0,5-1 cm) lub tylko na powierzchni, sadzimy jedno nasiono, a następnie posypujemy (1 cm) podłożem o takim samym składzie jak mieszanka doniczkowa.

Kiełki są swobodnie zorientowane w przestrzeni i wychodzą z dowolnego miejsca, ale najwygodniejsza jest pozycja pozioma, z wylewką skierowaną na północ. Po wysianiu zaleca się nie podlewać doniczek, ale luźno przykryć folią. Zamiast garnków można użyć specjalnych tabletek Gumitar lub Gumitab, jeśli się nie mylę, fińskiej produkcji. Są łatwe w użyciu, zawierają niezbędne dla roślin makro- i mikroelementy, substancje biologicznie czynne.

Po wysianiu, aż do pojawienia się pędów, utrzymuje się temperaturę w granicach 25 … 28 ° C, wraz z pojawieniem się pędów obniżamy ją w dzień - do 18 … 20 ° C, w nocy - do 14 … 15 ° C; przeprowadzamy umiarkowane podlewanie. Nawożenie górne nawozami płynnymi, w tym organicznymi, na suchą glebę prowadzi do oparzeń korzeni. Jeśli zdecydujesz się dodatkowo karmić sadzonki, najpierw musisz zwilżyć glebę wodą, a następnie ją nakarmić, przeprowadzić terminową wentylację.

Gwałtowny spadek temperatury powietrza i gleby w nocy może prowadzić do wylegania sadzonek i odwrotnie do przegrzania powietrza w nocy - do rozciągania sadzonek i obniżenia ich jakości. Sadzonki przed sadzeniem w nieogrzewanych szklarniach foliowych powinny być dobrze utwardzone, ale w granicach dopuszczalnych dla ogórka. W trosce o to - umiarkowane podlewanie, ale nie zimną wodą, z tego powodu ogórki mogą zachorować na zgniliznę korzeni; w razie potrzeby podlewanie z dodatkiem nawozów w małych dawkach (nie więcej niż 0,3% soli w roztworze).

Holenderskie hybrydy partenokarpiczne w szklarniach amatorskich przez trzy miesiące wegetacji nie wymagają specjalnej formacji przy zalecanej dla odmiany gęstości sadzenia. Jeśli usuniemy część bocznych pędów, to tylko z powodów „kosmetycznych”, żeby nie doszło do zgrubienia.

Zwykle autorzy danej odmiany, w celu uzyskania maksymalnego plonu, podają metodę tworzenia określonej odmiany. Istnieją tak zwane wodorki jednopędowe. Mieszańce generatywne tworzą większość plonu na centralnej łodydze, tj. formując w jedną łodygę, jeśli to możliwe, pozostawiać pasierbom na 1-3 liście, w zależności od gęstości sadzenia i siły rozwoju rośliny.

Przy przedłużonej uprawie rośliny w szklarniach są formowane w jedną łodygę z bocznymi pasierbami. Gdy ogórki mają 6-7 węzłów, dolna część łodygi jest zaślepiona: przy pierwszych 5 węzłach owoce i pasierbowie są całkowicie usuwane, pozostawiając główną łodygę, przy następnych 3-4 węzłach pasierbowie szczypią, ale zostaw jeden owoc w każdym węźle. Ta technika pozwala wzmocnić młode rośliny i uzyskać wyższe wczesne zbiory. Następnie wszystkie owoce pozostawia się w 4-5 węzłach, a pasierbowie są ściskani na pierwszym liściu. Następnie pasierbów skraca się o 2-3 arkusze, w zależności od zgrubienia.

Gdy środkowa łodyga osiągnie szczyt kraty, jest prowadzona wzdłuż rzędu i wypuszczana w dół na odległość 0,7-1 m. Środkowa łodyga jest ściśnięta w odległości 0,9-1,0 m od ziemi. Wraz z wiekiem usuwa się dolne liście, które zaczęły żółknąć lub silnie zagęścić sadzenie. Ta technika pozwala poprawić wentylację szklarni, a tym samym zapobiegać chorobom roślin.

W szklarni amatorskiej zaleca się sadzenie kilku różnych hybryd. Możesz wspólnie sadzić dobrze rozgałęzione hybrydy o najdłuższym okresie owocowania, z ograniczonym rozgałęzianiem - będzie dość długi plon; przy słabym rozgałęzieniu pędy boczne są bardzo krótkie, okres owocowania trwa nie dłużej niż miesiąc.

Metoda uprawy ogórków w szklarni na kratce sprawdziła się dobrze, w tym przypadku wygodniej będzie dbać o rośliny. Zamiast podwiązki używamy kawałków nylonowej chińskiej sieci rybackiej o oczkach 70 mm, rozciągniętej wzdłuż rzędów sadzonych roślin. W takim przypadku nie ma problemów z podwiązką roślin, wygodnie jest zbierać zelenty. Na farmie przetestowaliśmy następujące hybrydy partenokarpiczne: Claudia F1, Marinda F1, Marcella F1, Matilda F1, Masha F1, Wilma F1, Karina F1, Morin F1, Mila F1, Herman F1, Amber F1, Nadine F1, Colet F1, Merengue F1, Clementheim F1, Bianca F1, Adam F1, Aztec F1, Aymur F1, AlexF1, Pasadena F1, Ekol F1, Profi F1, Crispina F1, Delpina F1, Karpa F1, Dolomite F1.

Odmiany te nie mają problemów z chorobami, są to owocne hybrydy typu korniszonowego, każda z nich ma swoje szczególne zalety pod względem wczesnej dojrzałości, czasu owocowania, smaku, guzowatości, grubości skórki, wielkości zieleni, bezpieczeństwa, jakości solenia, puszkowania, stopnia odporności na choroby, spowolnienia wzrostu (nie wyrastają). Należy pamiętać, że ogórki powinny wrócić do poprzedniego ogrodu nie wcześniej niż po 4-5 latach.

Zacząłem ten artykuł od wzmianki o słynnym ogórku pokojowym M. V. Rytova, który może wytrzymać brak światła. Niestety, prawdziwe odmiany Rytov nie przetrwały do dziś. Dlatego kończąc artykuł, chcę trochę się rozwodzić nad nowoczesną hybrydą ogórków Asker F1, taką jak krajalnica (American salad Cucumber) i Passandra F1. Z łatwością wytrzymują ściemnianie. Jeśli porównamy oświetlenie według miesięcy, to w czerwcu nadejście promieniowania słonecznego to średnio 296 mJ / m2 (100%), w lipcu - 302 mJ / m2 (102%), od sierpnia nastąpił gwałtowny spadek napływu promieniowanie słoneczne - wynosi 225 mJ / m2 (76%), we wrześniu - 145 mJ / m2 (49%), w październiku - 64 mJ / m2 (22%), aw listopadzie - 28 mJ / m2 (9%) - według NIIHZG. Tak więc we wrześniu-październiku może wyrosnąć więcej ogórków, a potem potrzebują podświetlenia.

Amatorzy warzyw mogą uprawiać Asker F1 i hybrydę Passandra F1 w obrocie lato-jesień, dobrze sprawdzają się w warunkach wewnętrznych, nie wymagają zapylania. Wyhodowaliśmy hybrydę Passandra F1 w pokoju przy użyciu uproszczonej technologii. Wzięliśmy dwa standardowe opakowania glinianej mieszanki „Na ogórki”, w każdym wykonaliśmy po dwa nacięcia w kształcie krzyża, nasyciliśmy mieszankę wodą. W kawałkach posadzono jedno nasiono ogórka. Na farmie była paleta (ze starej kuchenki elektrycznej). Na paletę wysypano warstwę keramzytu.

W workach po przeciwnej stronie nacięć krzyżowych wykonano kilka nacięć brzytwą. Opakowania z sadzonymi ogórkami układano na palecie z keramzytem. W okresie wegetacji ogórków na patelnię wlewano pożywkę dobrych złożonych nawozów z mikroelementami w stężeniu 0,1%. Po wysianiu w lutym na parapecie wyhodowano ogórki, bicze prowadzono wzdłuż sznurka. Sadzonki nie zostały wyróżnione. W kwietniu zaczęły się zbierać, owocowanie trwało do końca listopada.