Nowy Sposób Sadzenia Ziemniaków

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Rekordowe zbiory ziemniaków

Kontynuując rozmowę o opracowanym przeze mnie płodozmianie warzywno-ziemniaczanych, stosowanym od ponad roku na działce ogrodowej (patrz „Flora Price” nr 7-8, 2007) opowiem o uprawie na niej ziemniaków.

Wprowadzenie jej do płodozmianu przyczyniło się do przywrócenia i zwiększenia żyzności grządek oraz skutecznej walki z ich inwazją. W ogrodzie stworzono warunki wykluczające możliwość nagromadzenia się w glebie nicienia złocistego ziemniaka, patogenów parcha, rizoktonii, drutowców i innych wiecznych towarzyszy ziemniaków w „monokulturze”.

Przy tradycyjnym sadzeniu bulw ziemniak jest krzewem o wielu łodygach (3-5 lub więcej łodyg). Ponadto każda łodyga posiada własny aparat liściowy, własny system korzeniowy, ale całkowity obszar żerowania jest ograniczony przyjętą techniką rolniczą. W okresie tuberyzacji trwającym około trzech tygodni roślina przywiązuje dużą liczbę małych guzków na każdej z łodyg, ale tylko 2-4 z nich osiągają normalną wielkość.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczenięta na sprzedaż Konie na sprzedaż

Reszta jest wchłaniana. Istnieje kilka przyczyn tego zjawiska. Główny od dawna został nazwany przez Karola Darwina - walka pędów we wspólnym gnieździe o przetrwanie. Dodatkowymi, najbardziej namacalnymi przyczynami są urazy korzeni podczas pagórków, deptanie gleby w nawach bocznych podczas pielęgnacji roślin, nierównomierne rozmieszczenie nasadzeń (gęsto w rzędach, puste w rzędach).

Nowa metoda sadzenia ziemniaków przewiduje „nawarstwianie” jako materiału nasadzeniowego - łodygi wyhodowane z kiełków i oddzielone od bulwy, co znacznie ogranicza spożycie bulw nasiennych i działa leczniczo na bulwy nowego zbioru. Warstwy są sadzone w łóżkach, co eliminuje deptanie, podlewanie i hilling. Ten ostatni zostaje zastąpiony ściółką z całym kompleksem pozytywnych zjawisk nieodłącznie związanych z tą techniką agronomiczną.

Robię znakowanie otworów do sadzenia, jak w przypadku wielu upraw warzyw, zgodnie ze schematem trójkąta równobocznego. Praktyka pokazała, że do nakładania warstw najbardziej odpowiedniego trójkąta o bokach 20 cm zapewnia najbardziej efektywne wykorzystanie całej powierzchni łoża i rozmieszczenie roślin ziemniaka z matematyczną precyzją w równych odległościach od siebie we wszystkich kierunkach zmniejsza intensywność wewnątrzgatunkowej walki między roślinami ziemniaka.

Ogromne znaczenie ma wybór odmiany i jakość bulw odmianowych. Odmiana musi być podzielona na strefy dla naszego regionu klimatycznego. Musi być w 100% autentyczna, a bulwy są pożądane duże - 100 g lub więcej, elitarne, bez wad (im większa bulwa, tym więcej łodyg na niej rośnie). Lepiej jest kupować oryginalne bulwy od autorów odmiany lub w wyspecjalizowanych sklepach.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Ile bulw mam zamówić?

Przed obliczeniem wymaganej liczby bulw celowo pozwoliłem sobie na odrobinę swobody podczas zaznaczania otworów: pierwszy i czternasty rząd znajdują się blisko końców łóżek o 3 cm, w wyniku czego utworzono na nim 14 rzędów, które pomieści 77 otworów do sadzenia warstw. Moje łóżka są takie same i mają następujące wymiary: długość 2,4 m, szerokość 1,2 m, czyli ich powierzchnia to 2,88 m². Płodozmian ziemniaków zapewnia pięć redlin. Wtedy okazuje się, że muszę posadzić 385 warstw na wszystkich łóżkach. Tyle gotuję i tyle samo dołków.

Wiadomo, że duża bulwa elitarna odmianowa jest w stanie wypędzić i porzucić 8-10 łodyg (warstwowanie) w jednym zbiorze. Podczas ponownego kiełkowania do drugiego usunięcia - 6-8 więcej łodyg. Weźmy pod uwagę odpowiednio 9 + 7 = 16 łodyg z jednej bulwy na dwa usunięcia. Prosta arytmetyka daje następujący wynik: 385: 16 = 25 bulw. Oznacza to, że idealnie potrzebowałbym tak wielu bulw, aby zapewnić łóżkom warstwy. Oczywiście dla ubezpieczenia kiełkuję również bulwy rezerwowe.

Schemat mojego płodozmianu przewiduje późne lato siewu daikon na opuszczonych zagonach ziemniaków po zbiorach. Dlatego dodatkowo zamówię bulwy nowej wczesnej odmiany. Raz wykonam usuwanie i sadzenie warstw. Planuję zakończyć zbiór bulw nie później niż 20-25 lipca.

Od jesieni do warstwowania wybrałem 25 dużych (120 g) bulw wczesnej odmiany Snegir, najlepiej plonujących w naszym regionie. Jego wydajność dochodzi do 628 kg / ha. Liczba bulw na jednej łodydze wynosi 5-6 sztuk. Bulwy są różowe, owalne. Oczy są małe, różowe, miąższ jest biały.

Dodatkowo zamówię i kupię od naukowców bulwy nowej odmiany Liga. Odmiana wczesna, wszechstronna, wysokowydajna. Smak doskonały, odporny na raki i nicienie ziemniaczane. Jest stosunkowo odporny na zarazę. Bulwy są białe, owalne. Od 2005 roku przechodzi test państwowy. Wcześniej na tym stanowisku miałam różnorodność wyśmienitą w smaku - Najadę, ale dojrzała dopiero we wrześniu. Musimy go wymienić. Zamówię 25 bulw Ligi.

Czy jest jednak warta świeczki? Czy koszty pracy przy zmuszaniu do pędów się opłacą? Drodzy Czytelnicy, obliczmy razem z wami: jakiego rodzaju zbiorów można się spodziewać dzięki tej technologii? W obliczeniach wykorzystujemy wstępne dane cyfrowe naukowców opublikowane w encyklopedycznej publikacji „Bulba”, Mińsk, 1994.

Tak więc sadzimy 385 łodyg na powierzchni 14,4 m². Na jednym pniu tworzy się 4-7 rozłogów (średnio 5,5). Jeden stolon - jedna duża bulwa o wadze około 110 g. W rezultacie plon samej łodygi wyniesie 110 g x 5,5 = 600 g = 0,6 kg. W tym przypadku zbiory ze wszystkich 385 łodyg wyniosą 231 kg! Wydajność wyniesie: 231 kg: 14,4 m² = 16 kg / m²! Tak jest w teorii, biorąc pod uwagę dane podane w encyklopedii.

Dla porównania: mój zbiór ziemniaków w sezonie 2006 wyniósł 187,2 kg, a plon 187,2 kg: 14,4 m² = 13 kg / m². To jest praktyka. Mój przyjaciel korespondencyjny, hodowca ziemniaków z regionu Kemerowo V. G. Wydajność Gorelova wyniosła 14 kg / m². Wynik ten został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa za rok 1989. Sam o tym czytałem w Bibliotece Publicznej.

Jesienne przygotowanie redlin

Polega na spulchnianiu pożniwnym i zbieraniu resztek roślinnych poprzedników. Również w tym okresie wprowadzam do gleby mieszankę torfową (4 wiadra na grządkę) z dodatkiem popiołu, a czasem trocin. Robię to tak: łopatą przebijam się przez rowek o głębokości 4-5 cm w poprzek łóżka.

Wyekstrahowaną ziemię wlewam do wiadra i rozsypuję równomiernie po całym rowku 12 łyżek popiołu, a kompostem torfowym dodaję kielnią - 1/3 wiadra; kopiąc następny rowek, pierwszy wypełniam ziemią z drugiego. Kiedy kompost torfowy i popiół są wprowadzane do ostatniego (12.) rowka, najpierw wypełniam go ziemią, która została zebrana w wiadrze. Zdecydowanie przygotowuję miejsce do sadzenia bulw wiosną, z którego usuwano warstwy w ilości 4 bulwy na 1 m².

Lekkie kiełkowanie bulw

Wiosną, w drugiej połowie marca, myję bulwy pod bieżącą wodą. Wytrawiam je przez 25-30 minut w ciepłym (+ 50 ° C) roztworze siarczanu miedzi. Do jednego litra wody dodaję 2 g proszku. Następnie rozpoczynam lekkie kiełkowanie bulw. Jego celem jest uzyskanie na bulwach jak największej liczby lekkich, grubych, krótkich, białych pędów. W ciągu dnia pomieszczenie, w którym znajdują się bulwy, powinno być jak najjaśniejsze. W nocy, aby kiełki się nie rozciągały, powinno być chłodne + 2 … + 5 ° С.

Kiełki należy chronić przed oparzeniami bezpośrednimi promieniami słońca z osłonami. Trzymam bulwy na przeszklonej loggii. Temperaturę kontroluję termometrem, reguluję otwierając drzwi lub okno. W drugiej połowie kwietnia przenoszę bulwy do ogrodnictwa. Stawiam je na werandzie (najjaśniejszym i najchłodniejszym miejscu w domu). Ile dni trwa lekkie kiełkowanie? Im dłużej, tym lepiej. 20 do 40 dni.

W tym samym czasie przygotowuję „siedlisko”. Skrzynka szkółkarska 2x1,5 m o bokach 30 cm spoczywa na palecie, która spoczywa na prętach 75x75 mm, co oddziela ją od zimnej gleby. W pudełku od jesieni znajdowała się solidna góra mieszanki gleby, pokryta czarnym filmem. W maju szybko się nagrzewa. Za pomocą deski oddzielam część szkółki o szerokości 45 cm, układam tam mieszankę gleby warstwą 4-5 cm i układam dobrze porośnięte bulwy w odległości 4-5 cm od siebie na trzy wydziwianie.

Duże owalne bulwy układam płasko, wierzchołki w jednym kierunku, okrągłe i średniej wielkości owalne bulwy - do góry. Odległość między bulwami w rzędach wynosi 4-5 cm, wypełniam je mieszanką glebową do góry wbijanej deski. Wlewam ciepłą wodę z konewki z drobnym sitkiem. Na noc zakrywam pokój dziecinny folią.

Mieszanka gleby musi być wilgotna, ale nie „mokra”. Około 15 dni po rozpoczęciu mokrego kiełkowania wyrosną młode łodygi z 5-6 liśćmi o wysokości 8-10 cm. Fuszowanie się skończyło i jeśli jesteś gotowy do sadzenia na rabatach, możesz usunąć warstwy pierwszego pokosu.

Wiosenne przygotowanie redlin

Rozpoczyna się prawie jednocześnie z początkiem mokrego kiełkowania 1-5 maja. Pierwsza operacja to głębokie spulchnienie gleby widłami, bez odwracania warstwy. Glebę wyrównuję małą grabią. Następnie podlewam łóżka z konewki ciepłą wodą i przykrywam je na dwa dni czarnym filmem, aby ogrzać ziemię.

Za kilka dni na łóżku ogrodowym pojawią się pędy chwastów, sprowokowane przez podgrzanie gleby i podlewanie. Dwa lub trzy dni przed planowanym usunięciem sadzonek (15-20 maja) moja żona i ja wyrywaliśmy chwasty ręcznie, używając tylko widelca, wyciągając chwast za korzenie.

Po pieleniu rozpoczyna się znakowanie redlin. Układamy tablice do znakowania. Marker montujemy dociskając szpilki do tablic znakujących. Kliknij znacznik - szpilki weszły w ziemię. Następnie znacznik jest delikatnie podnoszony i zgodnie z równoległością przenoszony tak, aby dolne kołki po naciśnięciu weszły w tory z górnych kołków. I trwa to do momentu zaznaczenia łóżka i określenia miejsc dla wszystkich warstw.

Usuwanie sadzonek

Zdejmuję ściankę działową z pokoju dziecinnego. Działając kielnią i rękami wyciągam pierwszą bulwę z młodymi łodygami bez uszkadzania korzeni. Jedną ręką biorę bulwę i odwracam ją korzeniami do góry. Palcami drugiej ręki chwytam pierwszą łodygę u podstawy i obracając bulwę, oddzielam ją. Łodyga jest usuwana wraz z korzeniami. Sekwencyjnie, łodyga po łodydze, razem z korzeniami oddzielam od bulwy. Włożyłem bulwy do pudełka.

Warstwy - od korzeni do korzeni, łodygi do łodyg Również wkładam do pudełka i przenoszę do następnego zaznaczonego łóżka. Pierwszy dołek wykopię czerpakiem na głębokość ok. 15 cm o średnicy ok. 10 cm Ziemię wlewam do wiaderka dla niemowląt. Dodaję nawóz mineralny Kemira-ziemniak - 1 łyżeczka bez szkiełka. To około 6-7 gramów. Jedno opakowanie o wadze 2,5 kg wystarczy na pięć redlin. W dziurze muszę wymieszać nawóz z glebą. Dłonią wkładam warstwy do otworu przy liściach, tak aby przykryć dwa liście.

Rozprowadzam korzenie we wszystkich kierunkach za pomocą kołka do sadzenia. Wypełniam ziemię z wiadra i jako ściółkę kładę na dołek posiekaną słomę z łodyg grochu. Dłońmi lekko zagęszczam ziemię wokół warstwy. Za dzień lub dwa robię pierwszy płynny top dressing z rozpuszczalnym nawozem Kemira-Lux. Jedną paczkę (2 g) rozpuszczam w 20 litrach wody i wlewam po jednej szklance pod każdą warstwę. Wynik jest doskonały, wskaźnik przeżywalności sadzonek wynosi 100%. Za dwa tygodnie powtarzam to karmienie.

Co zrobić z bulwami, z których usunąłeś warstwy? Sadzę swoje bulwy jak zwykłe ziemniaki, na specjalnie wyznaczonej działce. Zwykle dają potem dobre zbiory. W międzyczasie odeślij je z powrotem do mokrego kiełkowania do drugiego pokosu, a następnie posadź je jak zwykłe ziemniaki.

W okresie od 15 do 20 maja zazwyczaj panuje dobra, ciepła pogoda, a później, od 25 maja do 10 czerwca, występują zimne trzaski, a nawet niewielkie poranne i nocne przymrozki. W przypadku nakładania warstw temperatura -20 ° C i poniżej jest śmiertelna. Boki moich łóżek mają rurki, w które wkładam łuki z drutu. Przy pierwszej groźbie mrozu nakleiłem film na łuki.

Kiedy pąki zaczynają wiązać się, bulwy są również związane mniej więcej w tym samym czasie. Dlatego konieczne jest zwiększenie częstotliwości podlewania, utrzymując wilgotność gleby. Podlewanie najlepiej wykonywać bez konewki. Lepiej jest podlewać kubkiem z wiadra pod każdą rośliną. I zamiast hillingowania w tym okresie konieczne jest dodanie mieszanki gleby na całej powierzchni redlin o grubości około 5 cm.

Kiedy liście dolnego i środkowego poziomu żółkną i zwisają, a łodygi mają spaść, odcinam je ręcznym sekatorem na poziomie powierzchni gleby. Przy długich łodygach, ale bez liści zostawiam tylko 2-3 krzewy w ogrodzie. Suszę pocięte blaty i palę je w piecu ogrodowym na popiół. Po tygodniu wyciągam jeden krzak za łodygi. Jeśli łodyga wyjdzie bez bulw, możesz zacząć kopać. Wyszedł z bulwami - przetrzyj jedną z nich palcami. Kopać wcześnie, jeśli skóra jest obrana.

Przy dobrej pogodzie kopie bulwy. Używam do tego małych widelców. Moje bulwy, suszę je na świeżym powietrzu, ważę, wysyłam na strych, gdzie rozrzucam je do małych pudełek w 2-3 warstwach. Leżą w ciemności, wpadając w okres naturalnego odpoczynku i powoli stygną, przygotowując się do długotrwałego przechowywania.