Scorzonera Lub Koza - Czarny Korzeń, Rosnący Na Twojej Stronie

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Kiedy wiosną 1950 roku otrzymałem działkę o powierzchni 12 akrów pod ogród w ogrodnictwie zbiorowym, byłem niesamowicie szczęśliwy, bo marzyłem o tym od dawna. Rozpoczynając rozwój mojej ziemi, w przeciwieństwie do wielu sąsiadów, nie ograniczyłem się tylko do moich stu metrów kwadratowych, ale zacząłem uczęszczać na wystawy rolnicze - obie nasze, w Leningradzie, a nawet pojechałem do stolicy. Kiedy był w Moskwie w interesach, zawsze znajdował czas, by wpaść na WOGN. A wszystko to w jednym celu: nie „odkrywać na nowo koła”, ale uczyć się na doświadczeniach innych, którzy od ponad roku opanowują branżę rolniczą i osiągają dobre wyniki.

Studiował najlepsze metody uprawy różnych roślin, zastanawiając się, jak wykorzystać te techniki w swoim tkactwie. Ponadto odwiedziłem nie tylko wystawy rolnicze, ale także ogrody botaniczne Leningradu i Moskwy. Tam próbowałem zobaczyć rzadkie rośliny warzywne, które możesz sam spróbować wyhodować na miejscu. I dopiero po dokładnym zbadaniu możliwości zastosowania tej rośliny na swojej ziemi, przeniósł ją i przepisał tam „na stałe” lub po sprawdzeniu plonu wykluczył ją z listy upraw. Szczególną uwagę zwrócił oczywiście oprócz techniki rolniczej oraz metod ochrony roślin przed szkodnikami i chorobami. Muszę powiedzieć, że użycie najlepszych technologii i nowych odmian na rabatach od razu wpłynęło pozytywnie na zbiory upraw, które wyhodowałem. A jednocześnie chciałem wyhodować coś, czego nie mają moi sąsiedzi.

Na jednej z wystaw zainteresowała mnie nieznana dotąd dziwaczna roślina warzywna o długich czarnych korzeniach. Okazuje się, że była to rzadka roślina warzywna zwana Scorzzonera hispanica (Lin.) - hiszpańska scorzonera. Ma również inne nazwy - czarny korzeń, słodki korzeń, koza. Oryginalną nazwę rośliny nadali Włosi ze względu na podobieństwo rośliny okopowej do czarnego węża - skorzonera. Należy do rodzaju wieloletnich traw z rodziny Astrov.

Kupiłem nasiona scorzonera do swojego ogrodu i starałem się dowiedzieć o tym jak najwięcej. Scorzonera Spanish to dobra roślina miododajna. Najpopularniejszą dwuletnią hiszpańską skorzonerą jest słodki lub czarny korzeń. Istnieją również inne odmiany, na przykład zwykły, wulkan, rosyjski gigant i inne.

Korzenie skorzonery są jadalne, dobrze smakują po krótkim ugotowaniu, a ze względu na bogactwo cennych dla organizmu i zdrowia substancji uznawane są za dietetyczne warzywo, gdyż zawierają 19,6% suchej masy, 1,04% białka, 0,5% tłuszczu. - 2,19%, błonnik - 2,27%, popiół - 1,0%, zawiera prowitaminę A, a także inulinę węglowodanową, która jest zalecana przy cukrzycy lub cukrzycy.

Od wieków scorzonera była czczona jako cudowne lekarstwo na choroby serca, oczu i układu nerwowego. Scorzonera jest zalecana do jedzenia dla niemowląt, do tego jest obrana (czarna) i gotowana w osolonej wodzie. Korzenie gotowane w zakwaszonej wodzie, aby zachować biały kolor miąższu, są następnie doprawiane olejem. Warzywa korzeniowe Scorchonera można dodawać do sałatek, zup, którym nadają specyficzny smak. Jeśli korzenie scorzonery zostaną dodane do słoików podczas solenia ogórków, doda im to siły i apetycznej chrupkości.

Scorzonera to roślina wieloletnia, ale w ogrodach warzywnych zwykle uprawiana jest przez dwa lata. W pierwszym roku uzyskuje się długie, mięsiste korzenie, w drugim - nasiona. Część plonów można zebrać jesienią, a część można pozostawić w ziemi. Skorzonera może zimować bez schronienia, a wiosną można wykopać jej korzenie. Ale radziłbym tym, którzy będą uprawiać to warzywo, aby nie wykopywali wszystkich roślin, ale po prostu rozbroili sadzenie, zbierając część plonu i pozostawiając drugą na nasiona. To nie przypadek, że polecam to zrobić: scorzonera utrzymuje kiełkowanie nasion maksymalnie przez dwa lata, ale najlepiej jest ją wysiewać świeżymi nasionami. Czy zawsze znajdziesz w sklepie świeże nasiona skorpiona? Dlatego na wiosnę musisz zostawić część roślin, aby uzyskać od nich nasiona. Z własnego doświadczenia wiem, że dojrzewają na skorzonerze w naszym regionie.

Chcąc uzyskać duże, długie rośliny okopowe skorzonery, to ich nasiona, niezależnie od odmiany, należy wysiewać w zagonach głęboko uprawnych (do 30 cm), z luźną, żyzną glebą, dwurzędowymi wstążkami z odstępem rzędy 25-30 cm (w rzędach 15-18 cm), a między pasami 60 cm Nasiona można wysiewać już w kwietniu, a także na początku sierpnia (przed zimą) na głębokość 2,5-3 cm Scorzonera z sierpniowego siewu pozostaje w ziemi na zimę (nie wymaga schronienia), a do następnej jesieni na uprawianych roślinach tworzą się szczególnie duże i długie korzenie. Skóronera daje bardzo delikatne i bardzo soczyste korzenie, dlatego przy ich zbieraniu należy starać się nie uszkodzić czarnej skórki, ponieważ po wypłynięciu soku stają się mniej smaczne i gorzej przechowują się zimą.

Kwiaty scorzonery mają przyjemny zapach wanilii, wabią pszczoły - np. Czasami nawet zbierałem te kwiaty i wkładałem je do szklarni ogórkowej w wiadrze, aby przyciągnąć tam zapylacze. Po wykopaniu na nich warzyw korzeniowych, ostrożnie, aby nie uszkodzić skórki i nie dopuścić do wyciekania mlecznego soku, odetnij wierzchołki 4 cm od warzyw korzeniowych. Czasami zdarza się, że pierwszego lata scorchonera zaczyna wypierać pień i kwitnąć. Tak więc, w przeciwieństwie do marchwi, rośliny okopowe w tym przypadku nadal mają normalny rozmiar i wysoką jakość.

Przepisy Scorzonera

Życzę wszystkim powodzenia i zbiorów!