Kapusta Biała: Rosnące Wymagania I Główne Szkodniki

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Moje doświadczenie w uprawie kapusty

Moja działka jest ogrodzona siatką, dzięki czemu jest dobrze widoczna z drogi. Bardzo często przechodnie zatrzymują się i ze zdumieniem patrzą na potężne, pęknięte liście kapusty i imponujące główki kapusty gniazdujące wśród nich.

I nie zdają sobie sprawy, że te ciężkie główki kapusty są wynikiem ciężkiej, niestrudzonej pracy, bardzo trafnie odnotowane przez popularne przysłowie: „Sadzić kapustę - drażnić plecy”. Co prawda niektórzy z naszych przyjaciół i sąsiadów również próbują uprawiać kapustę, ale w większości im się to udaje, jak w innym przysłowie: „Dlaczego trzeba było ogrodzić ogród warzywny i zasadzić kapustę”. Ponieważ na ich poletkach, bez należytej opieki i odpowiedniego nadzoru, liczne szkodniki gnębiły rośliny, w wyniku czego plony były wyjątkowo słabe.

Przewodnik ogrodnika

Szkółki roślin Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

Oczywiście niektórzy z ciekawskich sąsiadów poprosili o podzielenie się swoimi doświadczeniami z uprawy luksusowych główek kalafiora i wspaniałych główek białej kapusty. Jednak dowiedziawszy się, ile pracy i czasu musiał na to poświęcić, zazwyczaj rezygnował z zamiaru zajęcia się tak kłopotliwą rośliną. Argument był zawsze ten sam: takie tanie warzywo jest znacznie łatwiejsze do kupienia niż samemu się nim tarzać. I nie zdają sobie sprawy, że smaku ich kapusty nie można porównać do tego, który kupili nawet w najdroższym prestiżowym supermarkecie.

Kapusta biała

Byłem o tym przekonany już dawno, dlatego od wielu lat uzyskuję doskonałe plony tak bardzo pożywnego warzywa. Nie bez powodu ludzie nazywają kapustę królową ogrodu. Wiadomo było od niepamiętnych czasów.

Starożytni Egipcjanie uprawiali tę kulturę na sześć wieków przed narodzinami Chrystusa. To samo można powiedzieć o starożytnych Grekach i Rzymianach, jak wspomniano w pismach Pliniusza, Hipokratesa i Arystotelesa.

W Rosji kapusta głowiasta (której nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „caputium” - głowa) nazywana jest zwykłym warzywem w „Izborniku Światosław” (1073). A w jednym ze statutów smoleńskich z 1150 r. Wprost napisano: „Na górze jest warzywnik ze skeczami”.

Nasi przodkowie docenili przydatność kapusty, o czym świadczy chociażby przysłowie: „Chleba i kapusty nie zabraknie”. Sadząc to warzywo, powiedzieli: „Nie bądź po kostce, ale brzuchem”, „Nie bądź pusty, bądź ciasny”, „Nie bądź czerwony, ale bądź smaczny”, „Nie bądź mały, ale bądź wspaniały”. Więc jaki jest sekret mojej tak udanej uprawy kapusty? Oprócz bardzo prostej, ale poprawnej techniki rolniczej jest to oczywiście przede wszystkim niestrudzona walka z wieloma szkodnikami, które mogą zniszczyć roślinę, jak mówią, w zarodku.

Tablica ogłoszeń

Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Zacznijmy od technologii rolniczej. Wybierając miejsce do sadzenia, należy pamiętać, że kapusta wszystkich rodzajów nie lubi kwaśnych gleb. Ponieważ na nich najczęściej dotyka go kil (stępka to tworzenie narośli i obrzęków na korzeniach), co powoduje gnicie i zapadanie się systemu korzeniowego roślin. W rezultacie pasożytniczy grzyb pozostaje w glebie przez kilka lat, powodując choroby nowych i nowych roślin.

Nadmierną kwasowość najlepiej zneutralizować wapnem. Inne choroby to zażółcenie kapusty (fusarium). Jest to spowodowane przez grzyba Fusarium. Grzyb wpływa na układ naczyniowy i powoduje zatrucie. W naczyniach pojawia się grzybnia, która zatyka naczynia. Gorąca i sucha pogoda w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego sprzyja rozwojowi choroby. Kolejną niebezpieczną chorobą jest czarna noga. Przejawia się w okresie wzrostu sadzonek w postaci ciemnienia korzeniowej części łodygi. Rozwojowi choroby sprzyja wysoka wilgotność i zakwaszenie gleby, zagęszczenie plonów oraz wysokie temperatury podczas uprawy sadzonek.

Chrząszcz z liści kapusty

Przesadzanie. Różne publikacje zalecają sadzenie sadzonek kapusty w odległości 30-40 centymetrów od siebie. Wydaje mi się, że sami autorzy takich porad nie byli poważnie zaangażowani w uprawę tego warzywa. Bo takie luki to zdecydowanie za mało. Nie tylko to, że rosnące rośliny przeszkadzają sąsiadom, ale także gdy liście stykają się, gąsienice szkodników łatwo rozprzestrzeniają się po całej plantacji kapusty.

I jeszcze jedna ważna uwaga: podczas badania główek kapusty nieuchronnie brodzisz przez kiście liści, łamiąc je i uszkadzając w ten sposób. Co niewątpliwie wpłynie na zbiory. Z mojego doświadczenia wynika, że optymalna odległość między sadzonkami nie powinna być mniejsza niż 60 centymetrów. Ponadto należy sadzić tylko w otwartych, dobrze wentylowanych miejscach.

Pielenie i hilling, podlewanie. Ale to dopiero początek nieustającej walki o zbiory. Następnie podejmowane są działania agrotechniczne. Aby stworzyć lepsze warunki podczas sadzenia główek kapusty, niezbędne jest chwastowanie. Tak, najlepiej więcej niż raz.

Hilling przyczynia się również do wzmocnienia systemu korzeniowego (a tym samym do zwiększenia plonu). Należy zauważyć, że kapusta jest bardzo higrofilna. Nic dziwnego, że ludowa mądrość głosi: „Każda główka kapusty wymaga beczki wody”. Niedostateczne podlewanie i suche powietrze mają wyjątkowo negatywny wpływ na roślinę i dramatycznie zmniejszają plony.

Mucha kapusta

Oczywiste jest, że ścisłe przestrzeganie środków agrotechnicznych odgrywa rolę w udanej uprawie kapusty. Jednak zwalczanie szkodników jest znacznie ważniejsze. Ta walka prawdopodobnie trwa od czasu pojawienia się kapusty.

Jeden ze starych dokumentów mówi o tym w ten sposób: „W Pskowie, zarówno w parafiach, jak iw ogrodach, robaki zjadały kapustę”. Chodzi o tę konfrontację nieuchronnego nieszczęścia, o której ci powiem. Zwalczanie szkodników. Z literatury naukowej dowiedziałem się, że kapusta ma łącznie kilkadziesiąt szkodników.

Niektóre z nich uszkadzają system korzeniowy, inne uszkadzają liście, a inne wgryzają się w główkę kapusty, zakłócając jej normalny rozwój. Udręka kapusty zaczyna się, jak mówią, od dzieciństwa, czyli od sadzonek. Gdy tylko znajdzie się w ogrodzie, natychmiast zostaje zaatakowana przez szkodniki. Czajka kapusty i larwy szkodliwej stonogi zimującej w glebie działają pod ziemią. Główne środki zwalczania tych owadów: prawidłowa technologia rolnicza i niszczenie chwastów na miejscu.

A jednak przytłaczająca masa szkodników kapusty atakuje jej nadziemną część. Początkowo nawet bardzo malutka roślina jest atakowana przez pchły krzyżowe. Małe, sprężyste, zajmują niezliczone sadzonki, czasem zjadając wszystkie liście. Radzenie sobie z nimi jest niezwykle trudne. Postępując zgodnie z różnymi wskazówkami w książkach, jak radzić sobie z tymi niezwykle szkodliwymi owadami, posypałem rośliny popiołem, pyłem tytoniowym i ich mieszaniną. Wymieszałam te produkty z wodą mydlaną. Ale niestety nic nie pomogło. Moja ręka nie podniosła się, aby użyć preparatów chemicznych. Nie wierzyłem w ich skuteczność i bezpieczeństwo żywności.

Ćma kapuściana

Ratując sadzonki, przykrywał je kapslami wyciętymi z plastikowych butelek. Środek ten pomógł, dopóki zakład nie stał się ciasny. Ale gdy tylko zdjąłem czapki, na sadzonkach natychmiast pojawiły się muchy kapustne (patrz rysunek), a następnie ćma kapuściana (patrz rysunek) i chrząszcz kapuściany (patrz rysunek). I wreszcie, wkrótce po tych szkodnikach, ogłasza się motyla kapuścianego (patrz rysunek) i czerpak kapusty (patrz rysunek).

Teraz, gdy zgromadzą się główne zjadacze latającej kapusty, zaczyna się z nimi prawdziwa wojna według zasady: „Kto wygra?” Dwa razy dziennie, rano i wieczorem, dokładnie badam każdy nieruchomy krzew kapusty, zaglądam pod wszystkie liście i usuwam z nich lęgi jaj złożonych przez owady. Jeśli jakikolwiek lęg przeżył, to po trzech dniach z jaj wyłaniają się żarłoczne gąsienice. Jajka i gąsienice należy zbierać wyłącznie w gumowych rękawiczkach, ponieważ są trujące.

Dlatego ptaki ich nie dotykają. Czytałem, że, jak mówią, owady osy często niszczą do 90 procent szkodników kapusty. Nie wiem, skąd te liczby, ale na mojej stronie nie spotkałem żadnych asystentów w niszczeniu kapustnych potworów.

Prawdopodobnie ma sens traktowanie plantacji kapusty środkami chemicznymi, które chronią rośliny. Ale tu jest problem. Po pierwsze, liście kapusty mają właściwości odpychające: to znaczy każdy płyn, bez zalegania, po prostu zsuwa się z nich. Po drugie, nawet najbardziej dokładny, przemyślany zabieg potrwa tylko do pierwszego deszczu. Więc dla mnie chyba jedyną skuteczną ochroną kapusty jest niekończące się ręczne zbieranie jaj i gąsienic.

We wszystkich zaleceniach dotyczących uprawy kapusty proponuje się wysiewanie nagietka (nagietka) i aksamitki (nagietka) wzdłuż krawędzi łóżek w celu jego ochrony. Po licznych eksperymentach z pełną odpowiedzialnością oświadczam: kapusta z tych roślin nie przynosi pożytku.

Decydujący moment w całej epopei kapusty przychodzi, gdy zaczynają formować się główki kapusty. To tutaj kładzie się przyszłe zbiory lub nieurodzaj. Gąsienice szkodników, wgryzające się w jajnik główki kapusty, w naturalny sposób uciskają roślinę, znacznie spowalniając jej wzrost. A często kapusta w ogóle nie tworzy główki kapusty, czasem nawet najstaranniejsze badanie i zbieranie gąsienic nie pomaga. Na przykład, badając główkę kapusty, która zaczęła wiązać się, widać w niej pogryzione dziury. Z którego wynika, że gąsienica jest w środku. A potem pojawia się pytanie: co robić?

Jeśli rozłożysz liście, szukając szkodnika, nigdy nie osiądą na swoich dawnych miejscach, a zatem główka kapusty prawdopodobnie nie uformuje się dalej. Jeśli zostawisz gąsienicę w środku, to uszkadzając zwijające się liście, całkowicie zatrzyma wzrost rośliny. Jednym słowem, cokolwiek by się rzec, ale w każdym razie przegrałeś … Gdy mimo wszelkich starań nie można znaleźć gąsienicy, która zostawiła ślady, wbijam w ziemię tag wbijany w ziemię obok głowy kapusta iw kolejnych dniach na pewno wrócę w to miejsce jeszcze i znowu. I w końcu znajduję szkodnika, ponieważ poruszając się wzdłuż główki kapusty, wciąż znajduje siebie.

Szczególnie dużo kłopotów z kalafiorem. Faktem jest, że poniżej znajduje się wiele zatok, w których ukrywają się szkodniki. I bardzo trudno jest je stamtąd znaleźć i usunąć. Nie bez powodu w każdej książce kucharskiej zdecydowanie zaleca się trzymanie kalafiora w słonej wodzie przed przetworzeniem. Jest to konieczne, aby wrogie gąsienice wyczołgały się ze swoich schronień. Aby ci, którzy chcą robić „kapustę”, nie mieli złudzeń, że to warzywo może rosnąć samo, bez żadnej troski, jako przykład przytoczę działania moich sąsiadów. Tam właściciel za każdym razem, patrząc na uciskane przez szkodniki ukośne liście kapusty, wypluwa tylko nadużycie. To prawda, że to niewiele pomaga, ponieważ jesienią zbiera główki kapusty nieco większe niż pięść. A oto niesamowita rzecz: co roku ma nadzieję na coś!

Stąd kolejny ponury wniosek: jeśli twoi sąsiedzi nie walczą ze szkodnikami, to owady nieuchronnie przeniosą się do twojego ogrodu, swobodnie się z nich rozmnażając. W związku z tym masz dodatkowe problemy. Zapewne dlatego też, oszczędzając kapustę, za każdym razem spędzam co najmniej 1,5-2 godziny na oględzinach 80 główek kapusty. Jednak pomimo wszystkich moich „heroicznych” wysiłków, zwykle pod koniec lipca lub na początku sierpnia przychodzi okres, kiedy żadna inspekcja i zbieranie gąsienic nie jest w stanie powstrzymać inwazji szkodników. Sytuacja wygląda następująco: późnym wieczorem będę zbierać mur i gąsienice, a wczesnym rankiem znajduję hordy nowych …

Wtedy tylko raz zwilżam liście i główki kapusty chemikaliami. W zeszłym roku była to Iskra (jedna tabletka na 10 litrów wody). Taki środek daje wytchnienie na 7-10 dni. Jeśli w tym czasie główki kapusty wzmocnią się lub, jak mówię, „nabiorą siły”, to główne zadanie uprawy kapusty jest zakończone. Teraz szkodniki mogą spowolnić tylko w różnym stopniu, ale nie są już w stanie zatrzymać wzrostu warzywa. I nadal, raz dziennie, a przynajmniej co drugi dzień, ale należy kontynuować kontrolę i niszczenie gąsienic. Jednak, jak również ślimaki i ślimaki. Do zbiorów.

Żniwny

Podczas zbioru pozostaw 2-3 zielone liście okrywowe na główce kapusty. Chronią warzywo przed zanieczyszczeniem, uszkodzeniami mechanicznymi, a podczas przechowywania - przed chorobą szarej pleśni.

Ale nawet po zdjęciu główek kapusty nie można się uspokoić. Pamiętaj, że większość larw i poczwarek szkodników hibernuje w glebie, tutaj, w łóżkach. Dlatego ostrożne przed zimą kopanie ziemi zakłóci ich normalne zimowanie i znacznie zmniejszy liczbę szkodników. Pamiętaj, aby usunąć śmieci, suche pozostałości organiczne (zwłaszcza liście kapusty), pnie kapusty z terenu. To oni dadzą schronienie licznym wrogom kapusty.

Przeczytaj następną część. Egzotyczne przepisy na białą kapustę →