Korzyści Z Uprawy Niedocenianego Rabarbaru

2024 Autor: Sebastian Paterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:53

Rabarbar ratuje życie

We wczesnych latach 70-tych wraz z rodziną często jeździliśmy na weekend do Tallina, aby wędrować wąskimi uliczkami starego miasta, jeść pyszne bułeczki z kawą w małych kawiarniach i kupować niezastąpiony likier Old Tallinn. W tym samym mieście dokonałem dla siebie odkrycia: sprzedawano tam sok rabarbarowy wraz z innymi znanymi nam sokami w dużych szklanych tubach.

Tak mi się spodobał ten sok, że wypiłem tylko go, kiedy ponownie przyjechałem do tego miasta. Nawiasem mówiąc, nigdzie, poza Estonią, nie widziałem w sprzedaży tak pysznego słodko-kwaśnego soku. Potem marzyłem, żeby kiedyś wyhodować rabarbar w swoim ogrodzie.

To marzenie się spełniło, gdy udało nam się kupić stary wiejski dom z ogrodem warzywnym trzydzieści kilometrów od Tichwin.

Teraz już wiem, że technologia rolnicza tej kultury jest prosta. Rabarbar należy sadzić na glebie bogatej w próchnicę w słonecznym miejscu na stanowisku i karmić materią organiczną. To wszystko mój rabarbar dostał w naszym ogrodzie. Pojawiające się w maju łodygi kwiatowe należy usunąć, aby poprawić odżywienie sadzonek - tej części rośliny, z której otrzymamy sok.

Od dawnych właścicieli terenu otrzymaliśmy dzikie krzewy czarnej porzeczki i nie-odmianowego agrestu. Z biegiem czasu wymieniliśmy te krzewy na lepszej jakości materiał odmianowy. Ale zimy w tych rejonach są surowe, a mrozy wiosną są znacznie silniejsze niż w Petersburgu. Dlatego często musieliśmy pozostać bez jagód. Wtedy właśnie z pomocą przyszedł rabarbar. Zawsze było z grubymi, soczystymi szypułkami i mogliśmy używać tego warzywa przez cały sezon.

Mając na uwadze, że rabarbar w okresie letnim gromadzi niepożądane dla organizmu kwasy organiczne w ogonkach liściowych, należy stosować wyłącznie młode ogonki. W ten sposób latem można uzyskać trzy zbiory tej wspaniałej uprawy.

× Poradnik ogrodnika Szkółki roślinne Sklepy z towarami do domków letniskowych Pracownie projektowania krajobrazu

A jeśli mówimy o używaniu rabarbaru, to jest po prostu mistrzem. Jej młode liście, gdy wczesna kapusta jeszcze nie dojrzała, nadają się do wyrobu kapusty faszerowanej. Smak bardzo przyjemny, lekko kwaśny.

Młode ogonki to nieustanna okazja do gotowania kompotów, galaretki, deseru z drobno pokrojonych kawałków cukru, a także absolutnie niesamowitego kwasu chlebowego. A rabarbar to także nadzienie do naleśników, placków i placków, wszystko pyszne, bardzo smaczne. Robimy z niego dżem, klasyczny, z kawałków rabarbaru w gęstym syropie lub gotowany do puree na kruche ciasto z „żółtą” górą.

Sok, który kocham od dawna, wyciskany w sokowirówce, jest już przygotowywany na zimę w sterylnych słoikach. Oczywiście potrzeba więcej cukru w porównaniu do słodkich jagód, ale sok jest bardzo smaczny i zdrowy.

I wreszcie wino. Okazuje się, że z rabarbaru można zrobić doskonałe wino - deserowe, wytrawne i półwytrawne, w zależności od zawartości cukru podczas jego produkcji.

Istnieje wystarczająco dużo literatury na temat produkcji win domowych, które wskazują stosunek ilości jagód, owoców, cukru i wody. Jest informacja o rabarbaru, że jest dobrym winem stołowym. Jestem gotów sprzeciwić się temu i zaproponować przepis na doskonałe wino deserowe. Oczywiście musisz przy tym majstrować, proces trwa około 5-6 miesięcy. Ale jak przyjemnie jest pić przezroczyste, złote wino, które przeszło przez wszystkie etapy produkcji. Jest tak niezwykłe w smaku, że nigdy nie zostanie rozpoznane, jeśli poczęstujesz swoich gości tym winem.

Oto mój przepis na deserowe wino rabarbarowe:

Dziesięciolitrowa butelka wymaga: 4,5 litra soku z rabarbaru, 4,5 litra wody studniowej lub źródlanej, 1,5 kg cukru pudru i kilkunastu niemytych rodzynek. Przez trzy dni materiał na wino umieszcza się w butelkach pod gazą, a następnie pod uszczelką wodną do fermentacji w ciemnym miejscu, np. W kuchni.

Pod koniec fermentacji brzeczkę usuwa się z osadu, uwalnia się od piany poprzez spuszczenie do innego czystego pojemnika. Po dodaniu kolejnych 1,5 kg granulowanego cukru rozpuszczonego w tym materiale na wino, wszystko wraca do wcześniej umytej butelki z uszczelką wodną.

Po dwóch tygodniach fermentacji do brzeczki ponownie dodaje się cukier, który jest niezbędny do powstania alkoholu. Na tym etapie powstaje rodzaj przyszłego wina. Dodając kolejne 1,5 kg cukru otrzymujemy wino deserowe; podczas dodawania 0,7-0,75 kg cukru - półwytrawne wino; jeśli nie dodamy więcej cukru, otrzymamy wytrawne wino.

Materiał wina stoi pod uszczelką i jest usuwany z osadu co 3-4 tygodnie. W ten sposób jest to wyjaśnione. W tym czasie nie ma już dwutlenku węgla z fermentacji. Można to stwierdzić na podstawie braku pęcherzyków uwalnianych do wody z rurki z uszczelnieniem wodnym.

Czas zacząć rozlewać wino do butelek z niezawodnymi korkami, w których powinno dojrzewać. Proces ten trwa co najmniej miesiąc i odbywa się w chłodnych warunkach. Niezawodny korek to gwarancja, że wino nie dostanie się do wnętrza powietrza, które w wyniku utleniania zamienia wino w ocet. A wino wlewa się do butelki prawie do samego korka.

W ten sposób po 5-6 miesiącach otrzymujemy bardzo dobre wino. I naprawdę warto poświęcić na to czas.

× Tablica ogłoszeń Kocięta na sprzedaż Szczeniaki na sprzedaż Konie na sprzedaż

Chcę też zaoferować czytelnikom mój przepis na kwas rabarbarowy, który jest bardzo dobry w upalne lato:

Młode łodygi rabarbaru pokroić ze skórką na dwucentymetrowe kawałki i włożyć do trzylitrowego słoika tak, aby zajmowały jedną trzecią objętości. Następnie wlej szklankę granulowanego cukru, pół łyżeczki suchych drożdży lub 15-20 g świeżych. Pozostałą objętość należy wypełnić przegotowaną wodą.

Słoik odstawiamy w ciemne miejsce i przykrywamy gazą. Po trzech dniach kwas jest gotowy. Uwolnij płyn z pianki i butelki. Wstaw do lodówki. Ten kwas chlebowy jest sam w sobie dobry, ale można go również użyć do zrobienia okroshki.